عوامل مؤثر بر فقر شهری در محله های حاشیه نشین شهری (مطالعه موردی: گنبدکاووس) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
رتبه: ب
آرشیو
چکیده
در دهه های اخیر شهر گنبدکاووس استان گلستان به عنوان یک شهر مهاجرپذیر، شاهد رشد شدید حاشیه نشینی و گسترش فقر شهری بوده است. محلات حاشیه نشین، نابرابری های فضایی - اجتماعی در شهر را تشدید کرده و مدیران شهری را با چالشی جدی مواجه نموده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر فقر شهری در محله های حاشیه نشین می باشد. روش: قلمرو مکانی تحقیق، ساکنین محله های حاشیه نشین شهرستان گنبدکاووس شامل محله های افغان آباد، سیدآباد، بدلجه و چای بویین بوده و قلمرو زمانی تابستان 1401 می باشد. عوامل مؤثر بر فقر شهری از دو دیدگاه اقتصادی و اجتماعی، در محله های یادشده توسط توزیع پرسشنامه محقق ساخته، بررسی و رتبه بندی شد. نتایج نشان داد در حوزه خدمات عمومی، دسترسی کافی به درمانگاه با کمترین امتیاز دسترسی (2/18)، در حوزه امنیت، کمبود و بعضا فقدان روشنایی مناسب معابر با بیشترین امتیاز (2/71)، در حوزه مشارکت اجتماعی، امکان همکاری با شوراهای محلی، کمترین امتیاز (1/85)، در حوزه بیکاری، بیکاری پنهان بیشترین امتیاز (3/02) و در حوزه فقر مالی، درآمد پایین بیشترین امتیاز (2/41) را به خود اختصاص دادند. ازنظر شیوع آسیب های اجتماعی، محله سیدآباد(0/27=Q) و ازنظر شیوع آسیب های اقتصادی، محله افغان آباد(0/24=Q) بالاترین رقم را به خود اختصاص دادند.متن
Factors affecting urban poverty in suburban neighborhoods (the case of study: Gonbadkavos)
In recent decades, the city of Gonbad-e Kavus in Golestan province has witnessed a significant increase in marginalization and urban poverty as a result of its status as a migrant-friendly city. Marginalized neighborhoods have intensified spatial and social inequalities in the city, posing a serious challenge to city officials. The aim of this study is to investigate the factors affecting urban poverty in marginalized neighborhoods. The spatial scope of the research includes the marginalized neighborhoods of Afghanabad, Seyyedabad, Badlje, and Chay-e Boyin in Gonbad-e Kavus, and the temporal scope is summer ۲۰۲۲. The factors affecting urban poverty were ranked and examined from both economic and social perspectives using a researcher-made questionnaire distributed in the aforementioned neighborhoods. The results showed that in the area of public services, access to healthcare had the lowest score (۲.۱۸), in the area of safety, the lack or inadequate lighting of streets had the highest score (۲.۷۱), in the area of social participation, the possibility of collaboration with local councils had the lowest score (۱.۸۵), in the area of unemployment, hidden unemployment had the highest score (۳.۰۲), and in the area of financial poverty, low income had the highest score (۲.۴۱). In terms of the prevalence of social harms, the Seyyedabad neighborhood scored the highest (۰.۲۷=Q), and in terms of the prevalence of economic harms, the Afghanabad neighborhood scored the highest (۰.۲۴=Q).
تبلیغات
