ارزیابی اعتراضات مردم به تخلفات انتخابات مجالس20- 22 شورای ملی ( 1339- 1346)، مطالعه موردی: کردستان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به دنبال کودتای 28 مرداد 1332 دوره ای از رکود و محدویت بر فضای سیاسی کشور حکمفرما شد. از این رو وعده برگزاری انتخابات آزاد از سوی محمد رضاشاه در آستانه انتخابات مجلس بیستم در سال 1339 نقطه عطفی بااهمیت قلمداد می شد و آزادی خواهان امیدوار شدند از طریق انتخابات آزاد سرنوشت سیاسی کشور را تحت تاثیر قرار دهند. در سنندج نیز داوطلبان با الهام از مواعید شاه شروع به فعالیت کردند. مقاله حاضر با تکیه بر اسناد منتشر نشده کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تلاش است به این پرسش پاسخ دهد که کیفیت برگزاری انتخابات سنندج در دوره های 20 تا 22 مجلس شورای ملی چگونه بود و نامزدهای انتخاباتی چه واکنشی نسبت به نتایج آن از خود نشان دادند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد نه تنها انتخابات آزاد ادعایی بی اساس بود، بلکه در سنندج نیز همچون برخی نقاط کشور انتخابات مجلس بیستم سرآغاز فصل نوینی از تخلفات و اقدامات خلاف قانون از سوی حاکمیت بود که در دوره های بعد نیز ادامه داشت. مقاله همچنین نشان می دهد در نتیجه تخلفات انتخابات مجلس 20-22، عزت الله شادی مقدم، و ناصر یمین مردوخی شدیداً نسبت به نتیجه انتخابات این دوره ها معترض بودند و در تلاشی بی وقفه اما بی نتیجه سعی کردند شاه و دولت را نسبت به تغییر نتیجه انتخابات متقاعد سازند.Evaluation of election violations of the 20-22nd assemblies of the National Council (1960-1967)
Following The coup d'état of August 19, 1953, the political open space of the Twenties came to an end and the activities of political parties and groups were limited. In 1960, the Shah was pressured to carry out social political reforms for reasons such as American political developments and Kennedy's positions, so he promised free elections, but at the same time it was announced that the National Front and the Tudeh party did not have the right to participate in the elections! The Shah tried to give his government a democratic face by establishing parties affiliated with him, and perhaps to gain the satisfaction of his American critics. However, this point of view has also been raised that considering that the landlords held an average of 56% of the seats in the parliament from 1941 to 1961, the Shah had decided to end their power in the parliament little by little. It meant that he intended to replace them with the parties affiliated to the court. It happened that on the eve of the elections of the 20th Parliament, two parties, the Melliun and the Mardom (people) Party, were established and competed for the majority of the parliament.On the other hand, court-affiliated parties such as the Melliun Party and the Toudeh Party were established and competed with each other to win the majority of the parliament.
تبلیغات
