بررسی روند عادی سازی روابط اعراب و اسرائیل ( ۲۰۱۱ -۲۰۲۰)
آرشیو
چکیده
به دنبال فروپاشی امپراتوری عثمانی و تأسیس اسرائیل، بحران منطقه ای خاورمیانه به اوج خود رسید و مناقشه عربی-اسرائیل به یکی از مسائل اصلی خاورمیانه تبدیل شد. با این حال، برخی کشورهای عربی تحت تأثیر عوامل مختلفی همچون ناسیونالیسم عربی، بحران های داخلی و منطقه ای، توازن قوا در منطقه، مسائل هویتی، وقوع انقلاب اسلامی ایران، شکل گیری ناآرامی های عربی از سال ۲۰۱۱ و در نهایت توافق هسته ای ایران با کشورهای ۱+۵ موسوم به برجام، همواره مواضع مختلفی مقابل اسرائیل داشته اند که نشئت گرفته از منافع ملی آن هاست. با توجه به مناقشه بنیادینی که از زمان تشکیل اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میان اعراب و اسرائیل وجود داشته است، عادی سازی روابط آن ها، از همان پیمان صلح مصر و اسرائیل در سال ۱۹۷۸، اهمیت یافته است. این مسئله زمانی مورد توجه بیشتر قرار گرفت که تنها طی چند ماه عربستان سعودی، امارات، بحرین، سودان و مراکش اقدام به عادی سازی روابط با اسرائیل کردند. سؤال اصلی این است که «چرا اسرائیل و کشورهای عربی، به رغم اختلافات، به عادی سازی روابط پرداخته اند؟» در این پژوهش از روش تحلیلی-تبیینی برای پاسخ گویی به این سؤال و از منابع کتابخانه ای نیز برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد این دولت ها با توجه به وجود تهدید مشترک و منافع مشترک به عادی سازی روابط روی آورده اند؛ در واقع این اقدام آن ها ذیل نظریه نوواقع گرایی تبیین می شود. این دولت ها تحت تأثیر مجموعه ای از عوامل داخلی، منطقه ای، بین المللی با محوریت منافع ملی و همچنین تلاش دونالد ترامپ در راستای طرح به اصطلاح «صلح خاورمیانه» اقدام به عادی سازی روابط با یکدیگر کرده اند و به منظور تأمین بهتر منافع ملی خود به سمت همکاری پیش رفته اند.Investigating the Process of Normalizing Arab-Israeli Relations (2011-2020)
Following the collapse of the Ottoman Empire and the establishment of Israel, the regional crisis in the Middle East reached its peak and the Arab-Israeli conflict became one of the main issues of the Middle East. However, some Arab countries are affected by various factors such as Arab nationalism, internal and regional crises, the balance of power in the region, identity issues, the occurrence of the Islamic Revolution in Iran, the formation of Arab unrest since 2011, and finally Iran's nuclear agreement with the so-called 5+1. According to the JCPOA, they have always shown different positions towards Israel, all of which were derived from their national interests. The Arab countries that seek to expand their relations with Israel are influenced by their national interests to make this type of decision in the field of their foreign policy. Have adopted considering the fundamental conflict that has existed between the Arabs and Israel since the establishment of Israel in 1948, the issue of normalizing relations between them has become important since the peace treaty between Egypt and Israel in 1978. This issue received more attention when Saudi Arabia, UAE, Bahrain, Sudan and Morocco normalized relations with Israel within just a few months. Here, the main question is, “Why are Israel and the Arab countries moving towards the normalization of relations despite the existence of differences with each other?” In this research, the analytical-explanatory method has been used to answer this question, and library sources have also been used to collect data. The findings of the research indicate that these governments have taken steps towards the normalization of relations with each other due to the existence of common threats and common interests, in fact, this action can be explained under the theory of neorealism. Under the influence of a series of internal, regional, and international factors centered on national interests, as well as Donald Trump's efforts in line with the so-called Middle East peace plan, these governments have normalized relations with each other and have moved towards cooperation in order to better secure their national interests.
تبلیغات
