آسیب شناسی الگوی حکمرانی آموزش عمومی در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی الگوی حکمرانی آموزش عمومی در ایران انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش به صورت ترکیبی اجراشده است. در مرحله کیفی از راهبرد تحلیل مضمون در نرم افزار اطلس تی آی و روش نمونه گیری نظری استفاده شده است. در مرحله کمی، راهبرد پیمایش و همبستگی در پیش گرفته شد و با استفاده از نمونه گیری تصادفی، 384 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. برای اجرای مدل، از روش تحلیل عامل تائیدی در نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته ها: ابتدا بر اساس تحلیل مضمون با مصاحبه با صاحب نظران و خبرگان آموزش وپرورش به شناسایی آسیب های موجود در حکمرانی آموزش عمومی پرداخته شده است. 4 مضمون فراگیر و 11 مضمون سازنده و 46 مضمون پایه شناسایی شدند. مضامین فراگیر در آسیب شناسی حکمرانی آموزش عمومی عبارت اند از: عدم پاسخگویی، مشکلات زیرساختی، عدم مشارکت و عدم انعطاف پذیری. در ادامه برازش شبکه مضامین شناسایی شده، از تحلیل عامل تائیدی استفاده شد. نتایج بیانگر تائید تمامی عوامل شناسایی شده است. نتیجه گیری: درنتیجه کلی می توان گفت که با بهبود مؤلفه های عدم پاسخگویی، مشکلات زیرساختی، عدم مشارکت و عدم انعطاف پذیری، می توان زمینه سازی حکمرانی خوب در آموزش عمومی در ایران را فراهم نمود. به نظر می آید انجام این پژوهش منجر به ارائه مدلی جامع درباره حاکمیت خوب آموزشی می گردد که متناسب با شرایط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور باشد.To diagnose the pattern of public education governance in Iran.
Objective: The purpose of this study was to diagnose the pattern of public education governance in Iran. Method: In this research, a mixed-methods research design has been used. In the qualitative stage, the content analysis strategy using Atlas TI software and theoretical sampling method were used. In the quantitative stage, a survey and correlation strategy was adopted and 384 people were considered as a sample using random sampling. To implement the model, confirmatory factor analysis method was used in LISREL software. Results: The results of research First, based on the content analysis of interviews with education experts the deficiencies of public education governance were identified. 4 comprehensive themes, 11 constructive themes and 46 basic themes were identified. The pervasive themes in the pathology of public education governance are: lack of accountability, infrastructural problems, lack of participation, and lack of flexibility. Confirmatory factor analysis was used to fit the network of identified themes. The results confirm all the identified factors. Conclusion: In general Conclusion, it can be said that by improving the components of non-accountability, infrastructure problems, lack of participation and inflexibility, it is possible to provide the basis for good governance in public education in Iran. It seems that conducting this research leads to providing a comprehensive model of good educational governance that is appropriate to the social, cultural, political and economic conditions of the country.
تبلیغات
