مفهوم رازدارى در آثار متقدمان ادبیات عرفانى (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
« راز » و معادل آن « سرّ » از عمده مسائلى است که در ادبیات عرفانى بدان پرداخته ى است که مولوى بدون مقدمه بدان « راز » « نى » ،« مثنوى معنوى » شده است. در به صورت مجزا در هیچ کدام از مقامات هفت گانه طریقت یا « راز » مى پردازد. اگرچه کلمه هیچ کدام از حالات ده گانه ذکر نشده است، آنچه از فحواى کلام عارفان برمى آید، نماینده از شرایط مهم سیر و سلوک به حساب م ىآید. سنایى « رازدارى » و « رازدانى » آن است که اشاراتى دارد « رازدارى » و« رازدانى » ،« راز » به عنوان پیشگام و پیشواى عطار و مولانا به چگونه دریاف ت هاى شهودى « حکیم پرد هاى » که نشان م ى دهد که به قول مولانا، این خویش را در قالب شعر سامان داده و ابیات عرفانى را غنا بخشیده است.The concept of confidentiality in the early works of mystical literature(Referring to the verses and hadiths)
“Secret" and its equivalent "mystery" are of the major issues addressed in mystical literature. In the "Masnavi", "Straw," is the "secret" that Rumi deals without introduction. Although the word "secret" is not separately mentioned in any of the seven Sufism statuses or in none of the ten states, what comes back from the tenor of the words of mystics, is representative of that "knowing the secrets " and "secrecy" is considered of the most important terms of mystic conduct. Sanaee as a pioneer and leader of Attar and Rumi has references to the "Secret", "knowing the secrets " and "secrecy" that shows, up to Rumi, this "Wise behind the scene" how has organized his intuitive receipts in the form of poetry and has has enriched the mystical verses.
تبلیغات
