نه فردها و نه روابط؟ نقدی بر واقع گراییِ ساختاری انتیک از موضعی طبیعی گرایانه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
من در این مقاله استدلال می کنم محتوای متافیزیکیِ ایجابی واقع گرایی ساختاریِ انتیک یعنی این ادعا که ساختار از نظر هستی شناختی بنیادین است از منظری طبیعی گرایانه قابل دفاع نیست. راهبر من این است که نشان دهم شواهد و استدلالاتی که مدافعان واقع گرایی ساختاری انتیک برای اقناع آموزه ایجابی شان طرح کرده اند، انتخاب میان این آموزه و آموزه دیگری را که با آن در تناقض قرار دارد ناقص متعین می کنند. استدلال می کنم بدون اختیارکردن رویکردی غیرطبیعی گرایانه به ذهن انسان، هیچ راه آشکاری برای رفع این تعین ناقص وجود ندارد. با این حال، محتوای متافیزیکی سلبی واقع گرایی ساختاری انتیک یعنی حذف فردهای بنیادینی که دارای طبیعت درونی اند از گزند این نقد مصون است و چه بسا بتوان مستقلاً از آن دفاع کرد.Neither Individuals nor Relations? A criticism of ontic structural realism from a naturalistic stance
I argue that the positive metaphysical content of ontic structural realism – the claim that structure is ontologically fundamental – is indefensible from a naturalistic perspective. My strategy is to show that the evidence and arguments advanced by ontic structural realists to motivate their positive thesis underdetermine the choice between it and another, contradictory thesis. I argue that there is no apparent way to break this underdetermination without adopting an anti-naturalistic approach to the human mind. The negative metaphysical content of ontic structural realism, however – the elimination of fundamental individuals with intrinsic nature – is untouched by this criticism and may be defended independently.