نویسندگان: فاطمه بختیاری

کلیدواژه‌ها: افلاطون تناسخ رستگاری عدالت نفس

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۳۶۷ - ۳۸۴
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۹۴

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

رستگاری همواره مفهوم مورد التفات اکثر ادیان و مکاتب فکری در طول تاریخ بوده است. افلاطون نیز به عنوان متفکری مؤسس در این باب اندیشیده و بررسی اندیشه او در این باب مورد پژوهش مقاله حاضر بوده است. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که رستگاری و فلسفه در فلسفه افلاطون ارتباط وثیقی دارند. این ارتباط به نقش عقل در فلسفه او برمی گردد. عقل برای افلاطون جزئی از نفس است که اولاً انسان را انسان می کند و نهایتاً می تواند او را الهی نیز بکند. معنای این سخن آن است که افلاطون فکر می کند انسان به کمک عقل می تواند از چرخه تناسخ رهایی یابد و زنده فناناپذیر شود. توضیح این که از نظر افلاطون موجودات زنده به دو نوع هستند: فناپذیر و فناناپذیر. موجود زنده فناناپذیر همان نفس است که بال و پر (پاکی و کمال) خود را از دست نداده است و در عالم بالا می گردد و جهان لایتناهی را می پیماید. وقتی نفس بال و پرش را از دست بدهد و به کالبدی زمینی هبوط کند و منشأ حرکت آن می شود، تبدیل به موجود زنده فناپذیر می شود. رستگاری از نظر افلاطون وقتی حاصل می شود که انسان به کمک عقل بتواند به عالمی که از آن هبوط کرده است، بازگردد. به دیگر سخن رستگاری حقیقی از نظر افلاطون رهایی نفس از چرخه تناسخ است و رهایی از چرخه تناسخ فقط با زندگی فیلسوفانه حاصل می شود.

The role of philosophy on salvation according to Plato

Salvation has always been considered as an important matter by most religions and the thought schools. Plato as an original philosopher, meditated on it. The result of his thought about salvation has been investigated in this essay. Thus, it had been found out that salvation and philosophy have a strong relation in Plato’s philosophy. Their relation has to do with the role of reason in his philosophy. Reason according to him, is a part of soul which makes us human beings and also could finally make us divine creatures. It means that human being, according to Plato, could free himself or herself from the cycle of rebirth with the help of reason and thus become a mortal living thing. In the other words, living things, according to Plato, are of two types: immortal and mortal. An immortal living thing is a winged soul patrolling all of heaven. When the soul sheds its wings, and wanders until it lights on something solid, where it settles and takes on an earthly body and makes it move, then it becomes a mortal living thing (human being). Therefore, whenever human being could come back to the heaven, he or she would be saved from the cycle of rebirth. However, salvation is only the result of life as a philosopher.

تبلیغات