بررسی حدود و ثغور تنبیه ، تعزیر و تأدیب کودک در فقه امامیه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فقه امامیه تنبیه کودک را به طورکلی ممنوع نکرده است. بلکه با توجه به شرایطی خاص، ممنوعیت آن را برداشته است. البته عنوان اولیه در تنبیه کودک حرمت است و تنها در شرایطی خاص استثناء می پذیرد. موارد استثناء تنبیه کودک تحت دو عنوان کلیِ؛ تعزیر و تأدیب می باشد. هر چند بیشترِ قریب به اتفاق فقها در تنبیه بدنی کودک این دو عنوان را تفکیک نکرده اند اما از آنجا که در برخی موارد خاص به آن اشاره نموده اند تفکیک این دو عنوان ضروری به نظر می رسد زیرا موارد، حکم، شرایط و بسیاری از لوازم این دو عنوان با هم متفاوت است و ثمرات عملی قابل توجهی در تفکیک این دو عنوان وجود دارد. علاوه بر این از آنجایی که فقها به طور مفصّل این بحث را مطرح نکرده اند بسیاری از ضوابط و شرایط تنبیه بدنی کودک از جمله موارد، کیفیت، مرحله، افراد تنبیه کننده و مانند آن در کتب فقهی بررسی نشده است که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.Studying the Degree of Punishment, Discretionary Correction and Discipline of Child According to Shiite Jurisprudence
Shiite jurisprudence does not prohibited the punishment of child in general. But due to certain circumstances, the ban is lifted. However, the preliminary sentence of child punishment is sanctity, only has some exceptions in specific circumstances. Exception of child punishment is under two general terms including discretionary correction and correction. Although most of the Islamic scholars did not separate this two general terms in the corporal punishment of children, it seems necessary in some cases to separate these two groups, because the cases, the conditions and many accessories of this two general terms are different and the separation of these two terms hasn’t any significant practical results. Moreover, since Islamic scholars haven’t argued within the issue, many of the terms and conditions including corporal punishment of children, the quality, level and the persons who have the right of punishment have not been investigated in the texts of jurisprudence.
تبلیغات
