اثر بخشی خانواده درمانی کوتاه مدت ستیر بر ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی در زوجین متقاضی طلاق
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده درمانی کوتاه مدت ستیر بر ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی در زوجین متقاضی طلاق بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود؛ و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره سرای امید کاشان در شش ماهه دوم سال 1399 شامل 100 زوج بود که پس از غربالگری با پرسشنامه بلوغ عاطفی سینک و بهارگاوا (1984) و ناگویی هیجانی تورنتو 40 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در گروه آزمایشی خانواده درمانی ستیر(10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله ستیرقرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازههای مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاکی از تأثیر مداخله خانواد درمانی ستیر بر بلوغ عاطفی (001/0 P= و 40/180 F=) و ناگویی هیجانی (001/0 P=،و 72/267F=) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که مداخله خانواده درمانی ستیر برای کاهش ناگویی هیجانی و همچنین بهبود ثبات بلوغ عاطفی در همسران دچار مشکلات زناشویی روش مناسبی است.The effectiveness of short-term family therapy based on emotional ataxia and emotional maturity in couples applying for divorce
Purpose: The purpose of this study was to determine the effectiveness of short-term family therapy based on emotional ataxia and emotional maturity in couples applying for divorce. Method: The present research was a semi-experimental study with a pre-test and post-test with a control group and a two-month follow-up; And the statistical population of the current research was all the couples applying for divorce who referred to Sarai Omid Kashan Counseling Center in the second half of 2019, including 100 couples, after screening with Sink and Bhargava's Emotional Maturity Questionnaire (1984) and Toronto Emotional Ataxia, 40 couples were sampled. Giri was selected and randomly replaced in the experimental group of Satir family therapy (10 couples) and the control group (10 couples). The experimental group underwent eight sessions of 90 minutes and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed using repeated measures mixed analysis of variance. Findings: The results indicate the effect of Satyr family therapy intervention on emotional maturity (P=0.001 and F=180.40) and ataxia (P=0.001 and F=267.72) and the stability of this effect in the follow-up phase. Was. Conclusion: The results of the research suggest evidence that Satir family therapy intervention is a suitable method to reduce emotional dyslexia and also improve the stability of emotional maturity in spouses with marital problems.