بررسی مسئله ثبات سیاسی در کشور عراق طی سال های 2003 تا 2021 (با ارائه راهکارهای رسانه ای) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
چگونگی نیل به ثبات سیاسی، پیچیدگی ها و دشواری های خاص خود را دارد و این دشواری ها در جوامع با ساختار اجتماعی- سیاسی ناهمگون دارای عمق بیشتری است. عراق، کشوری با شکاف های قومی- مذهبی با ساختار اجتماعی ناهمگون از این قاعده مستثنی نیست. هدف این مقاله تبیین عوامل دخیل برای ثبات سیاسی در کشور عراق در دوره پساصدام است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و نظریه «دموکراسی مبتنی بر اجماع» مبنای نظری تحقیق بوده است. یافته ها حاکی از آن است که پس از سقوط صدام حسین، زیرساخت های دموکراسی مبتنی بر اجماع از جمله ائتلاف بین کردها، شیعیان و اهل تسنن از طریق تداوم انتخابات پارلمانی و فعالیت آزادانه و همزیستی مسالمت آمیز، نقش فراحزبی اجماع ساز و تساهل گرایانه آیت الله سیستانی، نهاد اجماع ساز مجلس، قانون اساسی متوازن و مبتنی بر سویه های دموکراتیک و تقسیم نسبی قدرت بین کردها، شیعیان و اهل سنت شکل گرفت. این موارد ثبات سیاسی در عراق را هموار ساخت. بعد از شکست داعش قدرت نسبی دولت تقویت شد اما کماکان سیطره فرهنگ قبیله ای و عشیره ای، ضعف فرهنگ مدنی، مداخله و نقش بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای و... مسیر دشوار و طولانی را برای نهادینه سازی دموکراسی مبتنی بر اجماع در عراق ترسیم می کند.Investigating the Political Stability Issue in Iraq during the Years 2003 to 2021 (With Providing Media Solutions)
How to achieve political stability has its own complexities and difficulties, and these difficulties are more profound in societies with heterogeneous socio-political structures. Iraq, a country with ethnic-religious divisions and a heterogeneous social structure, is no exception to this rule. The purpose of this article is to explain the factors involved in political stability in Iraq in the post-Saddam period. The descriptive-analytical research method and the theory of "Democracy Based on Consensus" have been the theoretical basis of the research. The findings indicate that after the fall of Saddam Hussein, the infrastructure of consensus-based democracy including: The coalition between Kurds, Shiites and Sunnis through the continuation of parliamentary elections and free activity and peaceful coexistence, the non-partisan and tolerant role of Ayatollah Sistani, the consensus making role of the parliament, a balanced constitution based on democratic principles and a relative division of power between Kurds, Shiites and Sunnis was formed. These cases smoothed the path of the political stability in Iraq. After the defeat of ISIS, the relative power of the government was strengthened, but the dominance of tribal and tribalism culture, the weakness of civil culture, the intervention and role of regional and trans-regional actors, etc., led to a long and difficult path for the institutionalization of consensus-based democracy in Iraq.