ردپای فعلی تالشی در دو زبان ایرانی میانه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در متون پهلوی اشکانی ِمانوی و نیز سغدیِ بودایی و مانوی، فعلی مشترک با آوانویسی āžay_[1] بکار رفته است که پژوهشگرانِ زبان های ایرانی معنای آن را در متون پهلوی اشکانی "باز زاده شدن" و در متون سغدی "زاده شدن" در نظر گرفته اند. در مورد وجود همزمان این فعل با یک شکل و معنای بسیار نزدیک در زبان های پهلوی اشکانی و سغدی، پژوهشگران با تردید این موضوع را بیان می کنند که احتمالاً اصل واژه سغدی بوده و در پهلوی اشکانی به شکل وامواژه وارد شده است. در این پژوهش به وجود این فعل در زبان تالشی پی می بریم و معنا و گونه های این فعل را در تالشی و زبان های ایرانی میانه بازگو می کنیم.The Trace of a Taleshi Verb in Two Middle Iranian Languages
There is a common verb in Manichaean Parthian texts as well as in both Manichaean and Buddhist Sogdian texts with the phonetic transcription of “āžay_” which according to scholars of Iranian Languages means “to be reborn” in Parthian texts and “to be born” in Sogdian texts. In this regard, the simultaneous existence of this verb with the same form and similar meanings in both languages of Parthian and Sogdian led the scholars to hypothesize that the word has been Sogdian originally and has entered the language of Parthian as a loan word. In this regard, the present study will investigate the presence of this verb in Taleshi Language and explore its different meanings and forms in Taleshi as well as Middle Iranian Languages.
تبلیغات
