چکیده

نشاط یکی از خلقیات اساسی در زندگی فرد و نقش مهمی در چارچوب حیات روانی و اجتماعی همه افراد جامعه از جمله معلمان دارد. مطالعه حاضر یک پژوهش کاربردی باهدف شناسایی رابطه بین میزان و نوع استفاده ازرسانه های جمعی و تاثیر آن بر میزان نشاط اجتماعی معلمان شهر تهران است. این پژوهش از نوع کمی و روش آن پیمایشی است.حجم نمونه تعداد 382 نفر از معلمان متاهل روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. تکنیک گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار 22spss و بررسی روابط ساختاری بین متغیرهای تحقیق در قالب مدل معادلات ساختاری از نرم افزار (LISREL ۸٫۵) استفاده شده است. روایی از نوع اعتبار محتوایی و پایایی ضریب آلفای کرونباخ که برای دو متغیر اصلی بالای 7/0 بوده است. به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران علوم اجتماعی و علوم ارتباطات، رسانه های جمعی در سال های اخیر کارکرد جدیدتری از خود (ورای کارکردهای اولیه شان) مطرح کرده اند که همان فرهنگ آفرینی است. براساس یافته ها میزان استفاده معلمان تهرانی از وسایل ارتباط جمعی در حد متوسط بوده است و بیشترین نوع استفاده آنها شناختی و اطلاعاتی است. همچنین میزان نشاط اجتماعی در حد تقریبا بالا است. نتایج نشان می دهد بین فضای مجازی و میزان نشاط اجتماعی در بین معلمان همبستگی معناداری وجود دارد شدت این همبستگی در حد متوسط و جهت آن معکوس است. یعنی با بالا رفتن میزان استفاده از فضای مجازی نشاط اجتماعی کاهش می یابد. , و ارتباط و همبستگی با اعضای خانواده افزایش می یابد با توجه به نتایج پیشنهاد می شود؛ تدوین منشور نشاط و شادمانی برای معلمان و دانش آموزان در اولویت برنامه های صدا و سیما و نهادهای فرهنگی ، آموزش و پرورش کشور قرار بگیرد.

تبلیغات