آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۰

چکیده

این پژوهش با هدف واکاوی نقش مسائل اجتماعی و فرهنگی در توسعه به کارگیری انرژی سبز در اماکن ورزشی انجام شد. روش انجام شدن پژوهش به صورت آمیخته اکتشافی بود. در بخش کیفی به منظور شناسایی ابعاد نقش مسائل اجتماعی و فرهنگی بر توسعه به کارگیری انرژی سبز از روش فراترکیب استفاده شد. در بخش کمّی ابتدا با نظرسنجی از خبرگان روایی مدل تأیید شد. سپس با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی به بررسی برازش مدل پرداخته شد. در مرحله فراترکیب، جامعه بررسی شده، پایان نامه ها و مقالات پژوهشی مرتبط با موضوع (35 مورد)، در نظرسنجی از خبرگان، نُه نفر از خبرگان صاحب نظر در حوزه انرژی سبز و جامعه شناسی و در مرحله تحلیل عاملی، مدیران و کارشناسان سازمان انرژی های تجدیدپذیر، مدیران و کارشناسان شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و واحدهای تابع، مدیران و کارشناسان واحد عمرانی وزارت ورزش و جوانان و ادارات کل ورزش و جوانان استان ها و خبرگان دانشگاهی (590 نفر) بودند. روش نمونه گیری در مرحله اول کل شمار، در مرحله دوم هدفمند و در مرحله تحلیل عاملی طبقه ای بود که براساس جدول کرجسی و مورگان (1970)، 235 نفر محاسبه شد. یافته های فراترکیب نشان داد آگاهی و نگرش به انرژی سبز، مشروعیت و پذیریش اجتماعی انرژی سبز، وجود مؤسسات مردم نهاد حامی محیط زیست و انرژی سبز، یک پیشرو و مسائل فرهنگی، از عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر به کارگیری انرژی سبز در اماکن ورزشی هستند. روایی مدل به روش سیگمای شمارشی 0.897 به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. به طورکلی می توان نتیجه گرفت، در کنار فراهم شدن زیرساخت های انرژی سبز، پذیرش اجتماعی شرط لازم برای توسعه به کارگیری انرژی سبز در اماکن ورزشی است که با افزایش آگاهی و تغییر نگرش با استفاده از مؤسسات مردم نهاد، شبکه های اجتماعی و فرهنگ سازی حاصل می شود.

تبلیغات