هدف این پژوهش آگاهی از تجارب موفقیت و ناکامی در ادامه تحصیل معلمان و ساخت یک نظریه زمینه ای بر مبنای ادراکات مشارکت کنندگان است. این پژوهش با رویکردی تفسیری و به شیوه کیفی نظریه داده بنیاد انجام یافته است. میدان تحقیق، شهر سنندج و مشارکت کنندگان 38 نفر از معلمان بوده اند که تجربه ادامه تحصیل بعد از استخدام در آموزش وپرورش را داشته اند. از یک منشور مصاحبه نیمه ساختاریافته برای ابزار گردآوری داده ها استفاده شده است. تحلیل داده ها به شکل کدگذاری سه مرحله ای انجام گرفته است. تحلیل مصاحبه ها نشان می دهد که مسائل مربوط به ادامه تحصیل را می توان در مضامین زیر برشمرد: گران باری نقش (مانند مشکلات فردی و خانوادگی، خستگی جسمی و روحی و هزینه های تحصیل)؛ انتظارات ساده ( حمایت نکردن ادارات و مدارس، ناهماهنگی با انتظارات ادارات آموزش وپرورش، پایین آمدن کیفیت تدریس، کم کاری در مدرسه و استقبال نکردن از ادامه تحصیل)؛ تغییر الگوی تحصیل (گرایش به آموزش محوری به جای پژوهش محوری، غیبت در کلاس ها، گرایش به دانشگاه های شهریه دار، افت تحصیلی و اخراج از دانشگاه) و توسعه نیافتگی حرفه ای (ناکامی در تکمیل پایان نامه و مدرک گرایی). نتایج پژوهش، نکته های کاربردی مفیدی برای متصدیان حوزه تربیت معلم در بردارد؛ ازجمله آنکه با تصمیم گیری هایی مانند ایجاد دانشگاه تحصیلات تکمیلی ویژه فرهنگیان یا دانشگاه های مجازی که نیازمند حضور فیزیکی در مکان خاصی نیست، ممکن است بسیاری از این موانع در مسیر توسعه حرفه ای معلمان هموار شود.
