ارتباط بین تاب آوری و سخت کوشی در ورزشکاران و مقایسه آن در رشته های اجتماعی (والیبال و بسکتبال) و انفرادی (شنا و دومیدانی) بر روی نمونه ای از بانوان ورزشکار قهرمانی استان فارس آزموده شد. همچنین، در این مطالعه نقش تعدیل کنندگی نوع ورزش (انفرادی یا اجتماعی بودن) در رابطه بین تاب آوری و سخت کوشی ورزشکاران مورد محاسبه قرار گرفت. نمونه این مطالعه شامل 60 نفر از بانوان ورزشکار قهرمانی استان فارس بودند (15 نفر شنا، 15 نفر دومیدانی، 15 نفر والیبال و 15 نفر بسکتبال) که به روش تصادفی انتخاب شدند. این مطالعه از روش تحقیق توصیفی-همبستگی پیروی می کند و فرضیه ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی خطی پیرسون و تی-تست گروه های مستقل آزمون شدند؛ برای تحلیل از نرم افزار SPSS ویراست 21 استفاده شد. نتایج آزمون آماری تحلیل عاملی موید اهداف و سوالات این پژوهش بودند. بنابراین، بررسی همبستگی بین متغیرها با آزمون صفر درجه پیرسون نشان داد که رابطه مثبت معنی داری بین متغیرهای تاب آوری و سرسختی ورزشکاران در کل وجود دارد. با این حال، رابطه بین این دو متغیر در ورزشکاران اجتماعی، معنی دار و در ورزشکاران انفرادی غیر معنی دار بود. لذا، نتیجه مهم این است که نوع انفرادی یا اجتماعی بودن ورزش، نقش تعدیل کنندگی در رابطه بین تاب آوری و سخت کوشی ایفا می کند. علاوه بر این، مقایسه گروه ها با آزمون تی-تست گروه های مستقل نشان داد که بین ورزشکاران انفرادی و اجتماعی به لحاظ مقیاس تاب آوری تفاوت معنی داری وجود دارد، اما تفاوت های مشاهده شده به لحاظ مقیاس سخت کوشی معنی دار نبود.
