روایی سازه و شاخص های سوال-پاسخ مقیاس رضایت از وضعیت رابطه (ReSta) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس رضایت از وضعیت رابطه در دانشجویان بود. طرح پژوهش توصیفی- همبستگی و به طور دقیق تر اعتباریابی آزمون بود. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان یکی از موسسات آموزش عالی مشهد در سال تحصیلی 98-97 تشکیل می دادند. با در نظر گرفتن تعداد متغیرها در مطالعه اول 160 نفر و در مطالعه دوم 223 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها با مقیاس های رضایت از وضعیت رابطه (لهمان و همکاران، 2015)، سیاهه شخصیت 10 سوالی (گاسلینگ و همکاران، 2003)، پرسشنامه طرحواره یانگ (والر و همکاران، 2001)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (لوی باند و لوی باند، 1995)، مقیاس رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) و مقیاس فشار روانی کسلر (کسلر و همکاران (2002) صورت گرفت. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که مقیاس دارای ساختاری یک عاملی با واریانس تبییین شده 67/61 درصد بوده و از روایی تأییدی مناسبی برخوردار است. ضرایب آلفای کرونباخ، دو نیمه کردن و گاتمن از 84/0 تا 91/0 به دست آمدند. همبستگی مثبت با صفات شخصیتی نشان از روایی همگرا و همبستگی منفی با انزوای اجتماعی، افسردگی و فشار روانی نشان از روایی واگرای مقیاس داشت. جنسیت و رضایت از رابطه می توانستند رضایت از زندگی را پیش بینی کنند. شاخص های سوال پاسخ مقیاس در سطح مطلوبی قرار داشتند. به طور کلی مقیاس رضایت از وضعیت رابطه روایی و پایایی قابل قبولی را نشان داد و از این رو می تواند به طور قابل اعتمادی در مطالعات روابط بین فردی در بین دانشجویان استفاده شود.