ظهور و افول پارسیانِ اسماعیلی مسلک آذربایجان در قرن ششم هجری (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پارسیان گروهی ازمردم آذربایجان بودند که درآغاز تأسیس دولت نزاریه در ایران،در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری،به آنان پیوسته و به کیش اسماعیلیه نزاری گرویدند اما سپس روابط میان آنان و نزاریانِ الموت دچار تنش گردید که در نهایت به سرکوبی پارسیان توسط نزاریانِ الموت انجامید.این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای به دنبال تبیین این مسئله است که هویت و عقاید گروه موسوم به پارسیانِ آذربایجان در قرن ششم هجری چه بوده است؟فرض این است که پارسیان گروهی از مردم آذربایجان بودند که وابستگی خویش نسبت به افکار و اندیشه های ملی ایرانی را حفظ کرده و تحت تأثیر برخی عقاید غالیان شیعی نیز قرار گرفته بودند و نسبت به جریانهای مخالف دستگاه خلافت عباسی همدلی نشان می دادند.آنان همزمان با ظهور دولت اسماعیلیانِ نزاری ایران،به کیش اسماعیلیه نزاری گرویدند اما به سبب اختلافات عقیدتی و رقابتهای ناشی از قدرت طلبی،روابط آنان با اسماعیلیانِ نزاری به تیرگی انجامید.