اثر تعاملی کافئین و کانون توجه بر ثبات قامتی افراد با سطوح متفاوت فعالیت جسمانی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از این پژوهش تعیین اثر تعاملی کافئین و کانون توجه بر ثبات قامت افراد با سطوح متفاوت فعالیت جسمانی بود. 20دانشجوی پسر براساس پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی به دو گروه مساوی پرتحرک و کم تحرک تقسیم شدند. نوسانات قامتی آنها طی دو کوشش30ثانیه ای با 1 دقیقه استراحت بدون هیچ گونه مداخله ای در پیش آزمون و در دو شرایط کانون توجه درونی (توجه به اندام تحتانی) و بیرونی (تمرکز روی نقطه دیوار روبرو) از دستگاه سکوی نیرو جمع آوری شد. در روز دوم آزمایش به آزمودنی های هر دو گروه معادل 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین داده شد و پس از 30 دقیقه آزمون ثبات قامت تحت دو شرایط توجه درونی و توجه بیرونی به عمل آمد. نتایج تحلیل واریانس مکرر در سطح آلفای 05/0، نشان داد که نوسانات قامتی هر دو گروه در شرایط کانون توجه درونی و بیرونی افزایش معنا داری یافته است. همچنین، مداخله کافئین موجب افزایش معنا دار نوسانات قامتی دو گروه در شرایط توجه درونی و بیرونی شد. همچنین، افراد پرتحرک در مقایسه با کم تحرک نوسانات قامتی کمتری در شرایط مختلف از خود نشان دادند. صرف نظر از کانون توجه اتخاذشده، کافئین احتمالاً با تأثیر بر سیستم سمپاتیک و افزایش انقباضات و لرزش عضلانی موجب نوسانات بیشتر قامت در هر دو گروه با سطح متفاوت فعالیت جسمانی می شود. در پژوهش های آینده باید به عواملی چون تفاوت های فردی در پاسخ به مصرف کافئین یا تأثیر آن بر تکالیف توأم با آشفتگی های قامتی توجه شود.