پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر شدت درد، استرس ادراک شده و شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان مبتلا به لوسمی شهر اهواز بود. درمجموع، 30 نوجوان مبتلا به لوسمی با روش نمونه گیری دردسترس، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، تخصیص یافتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه شدت درد مک گیل، مقیاس استرس ادراک شده و پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. پس از تشکیل گروه ها (آزمایش و کنترل) و اجرای پیش آزمون از هر دو گروه، افراد گروه آزمایش 12جلسه موسیقی درمانی شدند و گروه کنترل، مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله، روی دو گروه، پس آزمون و پس از 30 روز، آزمون پیگیری انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و یک راهه نشان داد که موسیقی درمانی بر کاهش شدت درد و استرس ادراک شده و افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی مؤثر بود؛ در حالی که این نتایج در مرحله پیگیری، معنادار نشد و موسیقی درمانی اثرات پایداری بر کاهش شدت درد و استرس ادراک شده و همچنین افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی نداشت. با توجه به این نتایج، موسیقی درمانی می تواند در کوتاه مدت شیوه درمانی برای کاهش شدت درد و استرس ادراک شده و همچنین افزایش شادکامی نوجوانان مبتلا به لوسمی باشد.
