اهداف: در مدیریت بحران زلزله، موضوع اسکان موقت اهمیت فراوانی دارد؛ بهطوری که استفاده از آن می تواند باعث کاهش چشمگیری در تلفات جانی ناشی از زلزله شود. در برهة زمانی خاص، این شیوه از سکونت مطرح است و با گذر زمان کارکرد اصلی خود را ازدست می دهد؛ اما، فرایند مکان گزینی آن بسیار دارای اهمیت است؛ براین اساس، هدف پژوهش حاضر این است که مکان های بهینة اسکان موقت آسیبدیدگان زلزلة احتمالی شهر چابهار را پیش بینی کند و با تلفیق برنامه ریزی صحیح و علمی، مدیریت بحران زلزله را با ایجاد تسهیلات لازم برای شناخت مکان های مناسب اسکان موقت یاری کند. روش: در این مقاله، با استفاده از 11 معیار و از روش مثلثی فولر و فازی سازی آن در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی، به مکان یابی مناطق اسکان موقت در شهر چابهار پرداخته شده است. یافته ها/ نتایج: در فرایند گزینش سایت های اسکان موقت، معیارهای تراکم جمعیت و فضاهای باز (پارک ها)، بیشترین میزان اهمیت و معیارهای شیب زمین و آبراهه، کمترین میزان اهمیت را از دیدگاه برنامه ریزان در حوزة تصمیم گیری داشتند. نتیجه گیری: مطالعة حاضر حاکی از آن است که در فرایند گزینش سایت های اسکان موقت، ازمنظر برنامه ریزان، معیارهای چون تراکم جمعیت و فضاهای باز (پارک ها)، بیشترین میزان اهمیت و معیارهای شیب زمین و آبراهه، کمترین میزان اهمیت را در حوزة تصمیم گیری دارند.
