پدیدارشناسی جامعیت اسم حُسن وجنبه های زیباشناختی آن (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

اسم حُسن یک اسم جامع و بسیار مهم وکلیدی ست که در قرآن شریف هم بر جامعیت آن انگشت تأکید نهاده شده هم بر اهمیت آن مهر تأیید زده شده است. به رغم اهمیت و جامعیت این اسم الله مهم وکلیدی در کلام وحیانی قرآن وقتی به منابع و متون کلامی و فلسفی و عرفانی عهد اسلامی رجوع می کنیم احساس می شود به لحاظ نظری هم جنبه های زیبا شناختی هم لایه های عمیق معنایی و اهمیت هستی شناختی و معرفت شناختی و زیباشناختی آن مغفول و محجوب مانده است. هدف نوشتار پیش رو به صورت فشرده و کوتاه این است که به پاره ای از لایه های معنوی وجنبه های زیباشناحتی این مفهوم مهم، کانونی، کلیدی، جامع و ترجمه ناپذیر پرداخته شود. سؤال های این تحقیق عبارت اند از: مراد از حسن چیست؟ چرا همه اسماء و خداوند در قرآن کریم به اسم حسن باز می گردد؟ چرا همه اسماء باریتعالی در قرآن شریف اسماءالحسنایند؟ روش تحیقیق در این پژوهش روش پدیدار شناسانه است که با آن لایه های معنوی و جنبه های زیبایی شناسی اسم حسن را شفاف سازی نماید و روش جمع آوری اطلاعات آن کتابخانه ای است. عبور از معانی لفظی یا لغوی مفهوم کلیدی اسم حُسن و ردیابی و رصد پدیدارشناختی لایه های معنوی و باطنی ترآن و مهم تر از همه توجه به جنبه های نظری واژه اعم از ابعاد زیبا شناختی آن در فلسفه هنر و زیبایی به مثابه یک مفهوم پوششی "جنس" که زیر خیمه خود طیف وسیعی از انواع و اطوار مقوله های زیباشناختی را به مانند "مقوله زیبا شناختی جمال" و "جلال یا امر والا" و یا "ظرافت و لطافت و ملاحت" و"شیک" و "تراژیک" و "کمیک" و "زشتی" و مانند آن جای داده است محصول خرمن مباحث نوشتار حاضر است.