امروزه تأثیر فعالیت های فرهنگی در تولید ناخالص ملی، رشد اقتصادی، رفاه اجتماعی و گسترش مبادلات بین المللی بسیار قابل توجه است، به گونه ای که فعالیت های فرهنگی را به یکی از شالوده های اساسی نظام اقتصادی دنیا تبدیل کرده است. بر این اساس ضروری است با توجه به غنا و ثروت عظیم کشور از حیث محصولات فرهنگی به آن ها با نگاهی متفاوت نگریسته شود و با شناسایی مؤلفه های مؤثر بر تقاضای این نوع از محصولات در جهت نظام مند کردن ساختار عرضه و بهبود اقتصاد فرهنگ کشور اقدام شود. در این راستا پژوهش حاضر با هدف انشاء و دسته بندی عوامل مؤثر بر تقاضای محصولات فرهنگی ایرانی در بازار داخلی انجام شده است. پژوهش به روش کیفی و مبتنی بر نظریه داده بنیاد، با استفاده از ابزار مصاحبه از 30 نفر از هنرمندان، خبرگان و فعالان فرهنگی شهر تهران و با روش نمونه گیری گلوله برفی صورت پذیرفت. تحلیل محتوای مصاحبه ها براساس مدل توسعه یافته فرآیند اجرای گراندد تئوری انجام و 182 مفهوم در قالب چهار بعد «برانگیختن نیاز»، «ایجاد تقاضا»، «تأمین تقاضا» و «تکرار تقاضا» مدل سازی شد. ضمن این که پایایی کدگذاری با درصد پایایی بازآزمون معادل 52/1 تأیید شد.
