هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی میزان استفاده از تکنولوژی های نوین آموزشی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در مدارس استان سمنان و ارائه راهکارهای مناسب بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور نمونه ای شامل 600 نفر دانش آموز، 300 نفر معلم، 200 نفر مدیر از مدارس استان سمنان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های وضعیت استفاده از فناوری های نوین آموزشی، زیرساخت ها، موانع استفاده از تکنولوژی های نوین آموزشی روی آن ها اجرا گردید. داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون خی دو مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان برخورداری و استفاده از تکنولوژی های نوین آموزشی در دانش آموزان استان سمنان در حد متوسط می باشد. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مهم ترین مانع استفاده از فناوری های نوین آموزشی از دیدگاه معلمان و مدیران مانع اقتصادی است. پس ازآن مهم ترین موانع به ترتیب عبارت بودند از موانع راهبردی، آموزشی، فنی، حقوقی و فرهنگی. همچنین بین استفاده از فناوری های نوین آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. درمجموع نتایج حاکی از وضعیت مطلوب و متوسط استفاده از فناوری های نوین آموزشی ازنظر دانش آموزان و نیاز به برنامه ریزی در جهت حل مشکلات اقتصادی و رفع موانع آموزشی بود.
