پژوهش حاضر که به شناسایی و رتبه بندی موانع خصوصی سازی باشگاه های حرفه ای فوتبال کشور در سال 1391-1390 پرداخته است، به لحاظ هدف، کاربردی می باشد و در دو مرحله اجرا شده است؛ مرحله اول به صورت کیفی و اکتشافی و مرحله دوم به شکل توصیفی پیمایشی . مدیران عامل باشگاه های فوتبال لیگ برتر و دسته یک، رؤسای کمیته های مختلف فدراسیون فوتبال ومسئولین هیأت های فوتبال استان ها، اساتید مدیریت ورزشی و برخی از اساتید علوم اجتماعی، مدیریت و اقتصاد که با مسائل باشگاه های حرفه ای فوتبال آشنایی دارند، خبرنگاران فوتبال نویس که با مسائل خصوصی سازی آشنا می باشند و نیز برخی از صاحب نظران فوتبال و خصوصی سازی (173N=) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند (روش سرشماری). گردآوری اطلاعات به دو صورت مصاحبه و به شیوه میدانی، با استفاده از پرسشنامه انجام شد که روایی آن توسط اساتید و خبرگان تأیید شده و پایایی آن، به روش آلفای کرونباخ 86/0 به دست آمد. به منظور رتبه بندی موانع کلی از روش ای. اچ. پی با استفاده از نرم افزار اکسپرت چویس 2000 و همچنین از آزمون فریدمن به منظور رتبه بندی کلی و زیر مجموعه های هر یک از موانع با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 19 انجام گردید. نتایج رتبه بندی موانع با استفاده از تکنیک ای. اچ. پی نشان می دهد که موانع اقتصادی، سیاسی حقوقی، مدیریتی و فرهنگی اجتماعی به ترتیب مهم ترین موانع برای خصوصی سازی لیگ حرفه ای فوتبال کشور می باشند.
