تحقیقات پیرامون ارائه مجدد صورت های مالی، اشاره به تغییر دیدگاه سرمایه گذاران نسبت به صورت های مالی تجدید ارائه شده شرکت ها دارد. زیرا از نگاه آنها ارائه مجدد صورت های مالی می تواند بیانگر نوعی پیش بینی مشکلات آتی شرکت و مدیریت آن در خصوص اختیاری عمل کردن در امور حسابداری باشد.
هدف اصلی این تحقیق بررسی این موضوع است که آیا سرمایه گذاران، ریسک اطلاعات و اجزای آن را، پس از ارائه مجدد صورت های مالی، بیشتر ارزش گذاری می کنند یا خیر؟ برای دستیابی به این هدف دو فرضیه از طریق مدل رگرسیون سه عاملی فاما و فرنچ که با عوامل ریسک اطلاعات گسترده تر شده، مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که در بازار سرمایه ایران، ارائه مجدد صورت های مالی تغییر معناداری در ارزش گذاری ریسک اطلاعات، ایجاد نمی کند. به عبارت دیگر،تغییری در نگرش سرمایه گذاران نسبت به عملیات حسابداری یا اختیاری عمل کردن مدیریت، ایجاد نمی شود .
