مقدمه: درصد بالایی از بارداریها بدون برنامهریزی رخ میدهد. عدم موافقت با بارداری، زنان را دچار تنش، اضطراب و افت کیفیت زندگی مینماید. بررسی رفتار باروری در بارداریهای ناخواسته، راهنمایی برای انجام مداخلات در ارتقای سلامت روان زنان میباشد.
روشکار: در این مطالعهی مقطعی، 400 نفر از زنان مراجعهکننده به زایشگاههای شهر مشهد در سال 1385 از طریق پرسشنامه جهت بررسی رفتار باروری و سازگاری با حاملگی ناخواسته بررسی شدند. نتایج با آزمونهای آماری مجذور خی، تی و تحلیل واریانس تحلیل شدند.
یافتهها: به میزان 36 درصد از شرکتکنندگان، بارداری خود را از ابتدا ناخواسته ذکر نمودند. میانگین سنی زنان 22 سال (دامنهی 42-16 سال) بود، در بارداریهای ناخواسته میانگین سن حاملگی فعلی 9/1 سال و سن اولین بارداری 2/2 سال بیشتر، میانگین سن ازدواج 2/1 سال کمتر و میانگین تعداد فرزندان 1/1 فرزند، بیشتر بود. روش منقطع، عامل مهمی در وقوع بارداری ناخواسته بود. سازگاری و موافقت فعلی مادر در بارداریهای ناخواسته پس از زایمان مورد پرسش قرار گرفت. در پایان بارداری 83 درصد افرادی که بارداری خود را بدون برنامه ذکر کرده بودند همچنان با آن سازگار نشده بودند. تفاوت معنیداری در اغلب رفتارهای باروری در بارداریهای برنامهریزی شده و ناخواسته مشاهده شد (05/0P<).
نتیجهگیری: آگاهی دادن به زنان جهت درک خطر رخداد بارداری ناخواسته و شکست بالای روش منقطع و مشاورههای فردی، اقدام موثری در کاهش
بارداریهای ناخواسته میباشد. شیوع بالای بارداری ناخواسته، ضرورت استفاده از ابزارهای غربالگری مشکلات روانی، مشاوره و حمایت از زنان پرخطر را نشان میدهد.