شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته

هدف: تعداد وسایل نقلیه در جهان، به علت پیشرفت های تکنولوژی و کاهش قیمت، در حال افزایش است. این وسایل نقلیه، در دوره تولید و اتمام طول عمرشان، تبعات منفی زیادی دارند. این مسائل، نیاز به بازیافت و دفع وسایل نقلیه در سطح جهانی را افزایش داده است. از این رو، مدیریت بازیافت خودروها، هم به علت عوامل اقتصادی و هم آثار زیست محیطی، اهمیت دارد. استراتژی های صنعت خودرو را دولت تنظیم می کند. یکی از روش های مناسب برای حل این مشکل، استفاده از زنجیره تأمین حلقه بسته است. در این پژوهش، مدل چندهدفه شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته در صنعت خودرو با توجه به طرح های بازده انرژی و زمان طراحی شده است. روش: در این پژوهش، از سه روش حل قطعی، روش بهینه سازی ازدحام ذرات و الگوریتم ژنتیک NSGA II استفاده شده است. یافته ها: در بررسی یافته های الگوریتم های پیشنهادی، مشخص شد که میانگین خطای حاصل از این الگوریتم ها کمتر از 04/0 است. بر اساس نتایج، الگوریتم های پیشنهادی برای حل این مسائل از کارایی لازم برخوردارند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شبکه حلقه بسته، در طول زمان و با توجه به بازیافت محصول فرسوده، از لحاظ اقتصادی کارآمد است. افزون بر این، برای دستیابی به حداکثر مزایا، از نظر ارزش هزینه و چشم انداز محیطی، به اندازه کافی ظرفیت دارد.

محیط رقابتی عصر حاضر، توجه سازمان ها را به رعایت الزامات کیفیت و مسئولیت پذیری اجتماعی معطوف داشته است. زیرا سازمان هایی که خود را پای بند به چارچوب مدیریت کیفیت می دانند به سطح بالاتری از رضایتمندی مشتریان دست می یابند. این تحقیق برای ادغام پایداری و قابلیت اطمینان، مسئله طراحی شبکه زنجیره تأمین اقتصادی، مسئولیت پذیر و قابل اطمینان را به صورت جامع و کارآمد مورد مدل سازی قرار داده است. از این رو، یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط غیرخطی برای مسئله طراحی شبکه زنجیره تأمین به صورت سه هدفه، چندمحصولی، چندسطحی، چندمنبعی، چندظرفیتی و چندمرحله ای در نظر گرفته شده است. جواب های بهینه پارتو مدل پیشنهادی، با استفاده از روش محدودیت اپسیلون تکامل یافته (AEC) به دست آمده است. همچنین از مثال عددی با داده های تصادفی برای سنجش صحت و عملکرد کلی مدل پیشنهادی استفاده شده است. نتایج نشان داد که با افزایش پارامتر تقاضا مقدار سود مسئله افزایش می یابد. این در حالی است که قابلیت اطمینان و مسئولیت پذیری اجتماعی کاهش پیدا می کند. علاوه بر این، با افزایش انتشار گازهای گلخانه ای مقدار تابع هدف سود و مسئولیت پذیری اجتماعی کاهش پیدا می کنند در حالی که مقدار تابع هدف قابلیت اطمینان تقریباً ثابت می ماند. با این حال، دستیابی به هم افزایی میان پایداری و قابلیت اطمینان در طراحی شبکه زنجیره تأمین، نیازمند تدوین دستورالعمل های دقیق تر و بلندمدت تری است.