کم ثبتی

پژوهش حاضر با این فرض که اطلاعات موجود در آرامستان ها کامل ترین داده ها درباره فوت های رخ داده است، کیفیت ثبت فوت را ازطریق مقایسه اطلاعات موجود در آرامستان ها با اطلاعات سازمان ثبت احوال ارزیابی کرده است. سه شهرستان در استان یزد با توجه به ارزیابی اولیه داده ها انتخاب شدند و اطلاعات فوت ثبت شده در سال 1395 برای آنها به لحاظ کمیت (کم ثبتی) و کیفیت (بدثبتی) ارزیابی شد. پیگیری اطلاعات متوفیان در سامانه استعلام سازمان ثبت احوال نشان داد بیشتر فوت های موجود در آرامستان ها در سامانه ثبت احوال ثبت شده اند و خطای کم ثبتی در سطح اندکی قرار دارد؛ اما تحلیل دقیق تر داده ها نشان داد کیفیت اطلاعات ثبت شده اشکال هایی دارد؛ فوت بزرگسالان به طور عمده از خطای انطباق نداشتن محل سکونت و محل ثبت متوفی و فوت کودکان از خطا در ثبت فوت نوزادان زنده به دنیا آمده به منزله سقط جنین تأثیر گرفته است. در شاخص سازی آمارهای مربوط به مرگ ومیر باید ارتباط آنها با جمعیت در معرض مرگ را بررسی کرد؛ بنابراین، لازم است اطلاعات مرگ ومیر به دقت براساس محل سکونت جمعیت باشند. جابه جایی مکانی در کنار قلمدادشدن به منزله سقط جنین سبب کم برآورد شدن شاخص های مرگ ومیر اطفال شده است. همکاری بین سازمانی سه مجموعه ثبت احوال، بیمارستان ها و آرامستان مرکزی شهرستان یزد سبب شده است پوشش ثبت فوت به ویژه برای بزرگسالان در حد بسیار بالا باشد. در کنار کمیت ثبت، نیاز است تلاش سازمانی برای بالابردن دقت داده ها ازلحاظ کیفیت ثبت نیز وجود داشته باشد.

پوشش ثبت مرگ در کشورهای در حال توسعه دچار کم ثبتی است. هدف تحقیق حاضر بررسی پوشش ثبت مرگ در ایران در دوره زمانی 1375 تا 1395 است. داده های مورد استفاده شامل داده جمعیّت در سرشماری های 1375تا 1395 و داده مرگ ثبت شده در سال جاری در دوره مذکور است. پس از ارزیابی داده جمعیّت و مرگ، پوشش ثبت مرگ برآورد شده است. ضرایب پوشش ثبت مرگ با بکارگیری روش نسل های منقرض فرضی و در بازه های سنّی مختلف و به تفکیک جنس و برای سه دوره ی زمانی 1375 تا 1385، 1385 تا 1390 و 1390 تا 1395 در کل کشور برآورد شده است. متوسط ضریب پوشش ثبت مرگ بزرگسالان به ترتیب در دوره های زمانی مذکور برای مردان در محدوده مقادیر 76.7 تا 78.9، 86.2 تا 88.8 و 87.7 تا 89.9 و برای زنان به ترتیب در محدوده 71.7 تا 72.5، 79.2 تا 80.9 و 82.8 تا 84.6  برآورد گردید. نتایج نشان دهنده این است که داده های ثبت مرگ اگرچه دارای خطا کم ثبتی هستند، ولی این داده ها قابل اصلاح هستند و می توان با استفاده از آن ها به صورت مستقیم به برآورد شاخص های مرگ ومیر به تفکیک سنّ و جنس و شناخت روند و سطح مرگ ومیر در کشور پرداخت.