مطالب مرتبط با کلیدواژه

ورزش جوانان


۱.

چرا کودکان و نوجوانان در فعالیت بدنی و ورزشی شرکت می کنند؟ بررسی دیدگاه ورزشکاران جوان، والدین و مربیان(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: پژوهش کیفی روان شناسی ورزش فعالیت بدنی نظریه خودتعیین گری ورزش جوانان

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸۹۴ تعداد دانلود : ۴۸۸
هدف این مطالعه بررسی نگرش کودکان و نوجوانان، والدین و مربیان در خصوص ورزش و فعالیت بدنی بود. این مطالعه به روش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا انجام گرفت. به این منظور داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند با 12 ورزشکار کودک و نوجوان، هشت والد و پنج مربی در شهر اصفهان جمع آوری شد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس به صورت متن پیاده سازی و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش در دو طبقه انگیزش درونی و بیرونی قرار داده شدند. عوامل انگیزشی درونی شامل انگیزه های روانی و انگیزه نیاز به پیشرفت و عوامل انگیزشی بیرونی شامل انگیزه های فراغتی، بهزیستی و سلامتی، دریافت حمایت از سوی خانواده، مربی و محیط، انگیزه های بیرونی، انگیزه های اجتماعی، اثر رسانه و الگو، بهبود مهارت های زندگی، مشغول بودن و منحرف نشدن بود. با توجه به نتایج می توان گفت ورزشکاران نوجوان با اهداف مختلفی به ورزش روی می آورند که مهم ترین آنها انگیزه های روانی است. برای ترغیب بیشتر کودکان و نوجوانان به سمت ورزش به والدین و مربیان توصیه می شود این انگیزه ها را تقویت کنند.
۲.

اثر سن نسبی بر حضور در بالاترین سطح ورزش و کسب مدال در تکواندو کاران ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تکواندو سن نسبی سن رشدی ورزش جوانان

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۴ تعداد دانلود : ۱۴۴
سن نسبی به طور گسترده در زمینه ورزش در رده های پایه در سالهای اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. پدیده اثر سن نسبی (RAE) به شناسایی مزایا و معایب سنی نسبی کودکان و نوجوانان متولد یک سال می پردازد. مطالعه حاضر در پی بررسی اثر سنی نسبی در تکواندوکاران ایرانی بود و به بررسی ارتباط سن نسبی با میزان موفقیت تکواندوکاران در زمینه های حضور در لیگ، حضور در تیم ملی و کسب مدال در مسابقات رسمی پرداخته شد. برای انجام این بررسی داده های 1843 تکواندو کار زن و مرد فعال در باشگاه های تکواندو گردآوری شد و به تفکیک جنسیت مورد تحلیل قرار گرفت. ورزشکاران دارای سابقه 10 سال فعالیت بین سال های 2011 تا 2021 وارد مطالعه شدند. اثر سن نسبی مورد توصیف قرار گرفت و برای بررسی ارتباط سن نسبی با متغیرهای موفقیت، از آزمون برازش خی دو استفاده شد. نتیجه تحلیل ها نشان دهنده وجود اثر سن نسبی در تکواندو کاران ایرانی زن (04/0=p) و مرد (02/0=p) ایرانی بود و سن نسبی در مردان نقش معنی داری در حضور یا عدم حضور آن ها در لیگ داشت (02/0=p). این یافته برای زنان (46/0=p) معنی دار نبود. همچنین اثر سن نسبی در میزان موفقیت در کسب مدال (17/0=p) و شانس حضور در تیم های ملی (19/0=p) معنی دار نبود. اثر سن نسبی در در تکواندوکاران ایرانی مانند ورزش پایه در جهان یک مسئله و به نظر می رسد برتری های ناشی از زمان تولد در سال تقویمی یکسان، در مسیر موفقیت نهایی ورزشکاران نقش قابل اعتنایی دارد.