نگرانی تصویر بدن

تصویر بدنی به عنوان نگرش نسبت به بدن متشکل از افکار، احساسات و رفتارهای مربوط به بدن، از جمله پدیده هایی است که می تواند از پرستش و تعامل فرا اجتماعی با افراد مشهور تاثیر بپذیرد. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی نگرانی تصویر بدن بر اساس پرستش و تعامل فرا اجتماعی با افراد مشهور در دانشجویان دانشگاه گیلان بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان در نیم سال تحصیلی 98-1397 بودند که از این بین 300 دانشجو به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس نگرانی تصویر بدنی ( لیتلتون و همکاران، 2005 )، مقیاس نگرش نسبت به افراد مشهور (مک کاتچئون و همکاران، 2002) و مقیاس تعامل فرا اجتماعی با فرد مشهور (بوکارنی و براون، 2007) استفاده شد . تحلیل داده ها با روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که پرستش و تعامل فرا اجتماعی با افراد مشهور با نگرانی تصویر بدن رابطه معناداری دارند (001/0 P < ). همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد پرستش و تعامل فرا اجتماعی با افراد مشهور توانایی پیش بینی نگرانی تصویر بدن را دارند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که افزایش سطح پرستش افراد مشهور و تعامل فرا اجتماعی با افراد مشهور منجر به به افزایش معنادار نگرانی های تصویر بدنی می شود

مقدمه: نه تنها خود چاقی، بلکه آورده های چاقی نیز مسائلی مؤثر بر سلامت روانی و اجتماعی است که گاهی در کمک به افراد، بر درمان چاقی مقدم شمرده می شوند. انگ چاقی به عنوان نگرش های پیش داورانه نسبت به افراد چاق که می تواند با سلامت روان و نگرانی تصویر بدن زنان با انگ چاقی در ارتباط باشد، از آورده های مقدم در درمان چاقی است. ورزش و به طور مشخص برنامه تمرین ورزش هوازی به عنوان تقویت کننده های کارکردهای روان شناختی و فیزیولوژیک می تواند عاملی مؤثر بر سلامت روان و نگرانی تصویر بدن زنان دارای انگ چاقی تلقی شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه تمرین ورزش هوازی بر سلامت روان و نگرانی تصویر بدن زنان دارای انگ چاقی انجام شد . روش: روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون –پس آزمون تک گروهی است. بدین منظور، 20 نفر زن جوان دارای انگ چاقی بر طبق مصاحبه تشخیصی DSM - 5 برای اختلالات خوردوخوراک و پرسشنامه انگ-خود مرتبط با وزن (لیلس و همکاران، 2010) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در ابتدا و انتها برنامه تمرین ورزش هوازی با پرسشنامه سلامت عمومی-28 گویه (گلدبرگ و هیلر، 1979) و پرسشنامه نگرانی تصویر بدن (لیتلتون، 2005) ارزیابی شدند. یافته ها: با استفاده از آزمون تحلیل واریانس تک و چند متغیری، نتایج نشان داد برنامه تمرین ورزش هوازی منجر به افزایش سلامت روان و کاهش نگرانی تصویر بدن زنان دارای انگ چاقی می شود . نتیجه گیری: ازاین رو می توان نتیجه گرفت، برنامه های ورزشی می توانند در کنار مداخلات روان شناختی، در انگ چاقی زنان و ابعاد مرتبط با آن تأثیرگذار باشند.