نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که میانگین انتشار کربن از نیروگاه های کشور معادل 169 گرم به ازای یک کیلووات ساعت می باشد. در مقایسه با کشورهای اروپایی و کشور ژاپن این میزان به ترتیب 129 و 197 درصد بیشتر می باشد. جهت کاهش میزان کربن به منظور محیط زیست و جلوگیری از گرمایش جهانی مناسب است تا میزان 169 گرم کربن به ازای یک کیلووات ساعت به 120گرم تا سال 1400 کاهش یابد. سیاستهایی که باید جهت دستیابی به میزان مزبور اتخاذ شود عمدتاً شامل گاز سوز نمودن نیروگاهها، بهره گیری از انرژی برقابی و دیگر انواع انرژیهای نو و ارتقاء بازدهی نیروگاهها می گردد. ماورای سال 1400 استفاده از انرژی هسته ای جهت کاهش انتشار کربن الزامی به نظر می رسد. در حال حاضر هزینه های اجتماعی بخش انرژی کشور معادل 36 میلیارد تومان برآورد گردیده است که با به کارگیری گاز می توان تا 40% از این هزینه را کاست. علیرغم اقتصادی بودن فرآیند گوگردزدایی در مبدا، این روش به دلیل نبود بازار کافی برای جذب محصولات جانبی، توصیه نمی گردد. هم چنین به عت ساختار قدیمی نیروگاهها بهره گیری از تجهیزات کنترل آلودگی فقط برای واحدهای جدید توصیه می شود.
تجزیه مواد زائد و تولید گاز یکی از مسائل اساسی محل ها ی دفن می باشد. مواد زائد در محل های دفن تحت تاثیر میکروارگانیسم های موجود در خاک و مواد مغذی خود در شرایط بی هوازی به کندی تجزیه می شوند. در اثر تغذیه و رشد میکروارگانیسم ها محصولات نهایی حاصل از چندین بار تجزیه این مواد شامل گاز و هوموس می باشد. قسمت عمده گازهای تولیدی محل های دفن دی اکسید کربن و متان می باشد که در صورت عدم کنترل می تواند مشکل آفرین شود.ایجاد گذرگاههای طبیعی و مصنوعی و کنترل حرکت گاز از طریق ایجاد لایه های گل و رس و یا پوشش های مصنوعی روشهایی هستند که برای حل این مشکل انجام می شود. مدل سازی و پیش بینی نرخ تولید و انتشار گاز از محل های دفن جهت طراحی وبهره برداری این محل ها دارای اهمیت بسزائی می باشد. نرخ تولید گاز به ازای هرتن ماده زائد جامد شهری در محدوده گسترده ای بین 120تا 300متر مکعب می باشد. تجارت عملی بیانگر این است که گازهای تولیدی محل های دفن می تواند به صورت موفقی با سایر منابع انرژی جایگزین شوند. بر طبق آخرین تحقیقات هر مترمکعب از گازهای تولیدی محل های دفن قادر به تولید 9/5 کیلووات ساعت انرژی است. این مقدار معادل3/2 انرژی دریافتی از یک متر مکعب گاز طبیعی است. گازهای تولیدی محل های دفن می تواند جهت استفاده مستقیم در صنعت، تامین انرژی توربین های گازی و موتورهای تولید برق مورد استفاده قرار گیرد. پتانسیل تولید متان در این محل در سال 1396 به ^10×155/3متر مکعب در سال خواهد رسید.
