فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۶۱ تا ۴۸۰ مورد از کل ۱٬۰۸۱ مورد.
در تکاپوی تجدد
منبع:
تئاتر ۱۳۸۲ شماره ۳۶
حوزه های تخصصی:
آیین ها و جشنهای آتش
حوزه های تخصصی:
نقد هنری: تآتر در ایران: (از تی آترتا تیاتر و از تی اتر تا تآتر)
حوزه های تخصصی:
طلیعه تئاتر بانوان
منبع:
تئاتر ۱۳۸۲ شماره ۳۶
حوزه های تخصصی:
جایی میان عکس ها
منبع:
بیدار مهر ۱۳۸۲ شماره ۲۲
حوزه های تخصصی:
حادثه در آشپزخانه سلطان؛ نگاهی به نمایش آبگوشت زهرماری
منبع:
بیدار مهر ۱۳۸۲ شماره ۲۲
حوزه های تخصصی:
هنر و اندیشه میترایی در آیین و فرهنگ ایرانی
حوزه های تخصصی:
نقالی (نام آوران عرصه نقالی، شاهنامه خوانی، پرده خوانی)
حوزه های تخصصی:
- حوزههای تخصصی هنر و معماری هنرهای زیبا هنرهای نمایشی تئاتر و نمایش ایران
- حوزههای تخصصی تاریخ ایران اسلامی حکومت های ایرانی- اسلامی پهلوی دوم فرهنگی
- حوزههای تخصصی ادبیات حوزه های ویژه شاهنامه پژوهی
- حوزههای تخصصی ادبیات انواع ادبی ادبیات روایی و داستانی گونه های معاصر نقالی
- حوزههای تخصصی هنر و معماری تاریخ هنر تاریخ هنر اسلامی امویان
نقد هنری: نقد نمایش (سوگ سیاوش) (پر زرق و برق و تهی از اندیشه و شکوه) (نویسنده و کارگردان: پری صابری)
حوزه های تخصصی:
این شخصیت ها اشباح هستند
منبع:
ماهنامه هفت ۱۳۸۲ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
صورت آب
حوزه های تخصصی:
نمایشگری های کاروانی در ایران: پژوهشی نظریه پردازانه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پویشها - کارکنشها (فعالیتها) و پدیده های تماشاگانی (فنونهای تئاتری) در ایران را به پژوهش و نظر این پژوهشگر می توان در نه ریختار (فرم گونه) گنجاند : 1) نمایشگری آیینی (RITUALSTIC PERFORMANCE) 2) نمایشگری کاروانی (PROCESSIONAL PERFORMANCE) 3) داستانگویی نمایشگرانه (DRAMATIC STORYTELLING) 4) نمایشگری گذرگاهی (STREET AND OUTDOOR PERFORMANCE) 5) نمایش عروسکی )PUPPET THEATRE) 6) نمایش خندستانی (FARCICAL PLAY) . نمایش سوگرنجهای دین سروران (PASSION PLAY) تماشاگان باختریسان (تئاتر به سبک غرب) (WESTERNINFLUENCED THEARE) تماشاگان گزینشدر آمیزی (تئاتر التقاطی تئاتر اکلکتیک) (ECLETIC THEATRE) در پژوهش حاضر ریختار شماره دو نمایشگری کاروانی در کانون نقد و نظریه پردازی قرار گرفته و چنین نتیجه گرفته شده که این ریختار تماشاگی (فرم تئاتری) خود بر بنیاد در و نمایه به سه گونه شاخه ای بخش پذیر است (1) نمایشگریهای سورکاروانی (مانند میرنوروزی) (2) نمایشگریهای سوگکاروانی (مانند نمایش قالی شویان در مشهد اردهال کاشان) و (3) نمایشگریهای آیفتمندی) (مانند نمایشواره های تمنای باران) از میان این گونه شاخه ای ریختار نمایشگری کاروانی گونه های نمایشگریهای سورکاروانی از میان رفته اند. نمایشگریهای سوگکاروانی که در دوران پیش از اسلام در ایران رواج داشته اند - و سوگ سیاوش نمونه ی برجسته ی آن بوده است - نیز از میان رفته اند - لیکن نمونه هایی که وابسته به مذهب تشیع می باشند همه ساله برگزار می گردند. نمایشگریهای آیفتمندی که نمونه ی کلان آن نمایشهای تمنای باران بوده است به تدریج جنبه های نمایشی خود را از دست داده اند و جنبه های نیایشی به خود گرفته اند.
مروری بر پژوهشهای تئاتری
منبع:
تئاتر ۱۳۸۲ شماره ۳۴و۳۵
حوزه های تخصصی:
«هزاردستان» در «ضیافت شیطان»
منبع:
بیدار مهر ۱۳۸۲ شماره ۲۲
حوزه های تخصصی: