هر چند در مباحث علم مدیریت مفاهیم و ساز و کارهای نظارت و ارزیابی از سابقهای طولانی و ادبیاتی گسترده برخوردار است اما در کشور ما هنوز جایگاه خود را به ویژه در مدیریت رسانه نیافته است. مباحث مربوط به نظارت و ارزیابی در حوزة رسانه در کشور ما، غالباً معطوف به ابعاد کلان نظارت همچون مقررات و قوانین عام ناظر بر کار رسانهای، قانون مطبوعات، سانسور و خود سانسوری، رابطة رسانهها با سایر نهادها به ویژه نهادهای سیاسی و مانند آنهاست. کمتر دیده شده است که در قلمرو مطالعات مربوط به مطبوعات، رادیو و تلویزیون و رسانههای الکترونیکی مطالعات عمیق و گستردهای در باب نظریهها، مفاهیم، شاخصها و ساز و کارهای نظارت و ارزیابی در مفهوم کنترل کیفی صورت پذیرد. اگر هم در این خصوص کارهایی انجام گرفته غالباً صورتی دفعی، گذرا و مرتبط با ابعاد اقتصادی و فناورانه داشته است. این در حالی است که گسترش بیسابقه مطبوعات اعم از روزنامهها، مجلات، هفتهنامهها و فصلنامههای عامه پسند و تخصصی و نیز افزایش سریع و پیوسته شبکههای رادیویی و تلویزیونی در سالهای اخیر، موجب پیدایش نیاز و احساس ضرورتی تام نسبت به این گونه تحقیقات و مطالعات شده است.
از سوی دیگر پیشرفتهای شگرف فناوری ارتباطی در یکی دو دهه اخیر که امکان دسترسی مخاطبان به رسانههای دیگر را فراهم ساخته و فشار رقابت رسانهای را فوقالعاده افزایش داده است، انجام تحقیقات و مطالعات گسترده را در ابعاد مدیریتی و فنی دربارة کنترل کیفیت محصولات فرهنگی و رسانهای به ویژه تولیدات رادیویی و تلویزیونی، ایجاب میکند. تحقیقات و مطالعات فراگیری که علاوه بر برخورداری از آخرین یافتههای علم مدیریت، با احاطه تام نسبت به شاخصها و خصوصیات فرهنگی و هویت ایرانی ـ اسلامی جامعه، موقعیت سیاسی ـ ایدئولوژیک کشور و پایگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به عنوان رسانه ملی تدابیری عملی را در جهت ارتقای سطح کیفی تولیدات سازمان هم از حیث معیارهای ارزشی و اخلاقی و هم از حیث شاخصهای فنی و حرفهای پیشنهاد دهد.
اهمیت موضوع نظارت و ارزیابی در رسانهها به ویژه در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، موجب شد این شماره از فصلنامه پژوهش و سنجش به نظارت و ارزیابی در رسانه اختصاص یابد. از این رو، از میان مقالاتی که از سوی صاحبنظران و نویسندگان محترم به دفتر فصلنامه رسید، پس از بررسی و ارزیابی تعدادی واجد سطح کیفی لازم شناخته شدند که در سه عنوان «نظارت و ارزیابی: مبانی نظری»، «نظارت و ارزیابی: کاربردها» و «نظارت و ارزیابی: فناوری» تنظیم و طی این شماره تقدیم شده است تا به عنوان گامی کوچک و تلاشی در حد وسع مورد استفاده علاقهمندان و دستاندرکاران این حوزه قرار گیرد.
پژوهش و سنجش ضمن تشکر و قدردانی از اساتید دانشگاه، صاحبنظران، کارشناسان، پژوهشگران، مدیران و سایر علاقهمندان به مطالعات رسانهای که با ارسال مقالات، ارائه نظریات، پیشنهادها و انتقادها، مشارکت در جلسات، میزگردها و گفتگوها و یا از راههای دیگر فصلنامه را مورد عنایت و تفقد قرار دادند و ما را در جهت ارتقای سطح کیفی و کمّی این نشریه تخصصی یاری کردند، امیدوار است این مخاطبان فرهیخته و فرزانه نقاط ضعف اجتنابناپذیر موجود در این شماره و سایر شمارهها را به دیدة اغماض بنگرند و همچون همیشه با ارائه دیدگاههای خود در خصوص وجوه امتیاز و کاستیهای «پژوهش و سنجش» یاریگر ما باشند.