مطالعه انتقادی در آثار جدید محمود درویش
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۴۱ تا ۶۶۰ مورد از کل ۲٬۲۵۶ مورد.
زیست جهان پروین اعتصامی
حوزه های تخصصی:
قصه ی شمس: در جستجوی حافظه از دست رفته
حوزه های تخصصی:
ساده نویسی و واژگان عربی در نثر علی دشتی
حوزه های تخصصی:
علیدشتی(1273-1360 ش) از جمله نویسندگانیاست که از سال 1301 ش، با انتشار یادداشت های«ایام محبس» به جنبش «ساده نویسی» در نثر معاصر پیوسته است. از این نویسنده، افزون بر این اثر، آثاریدیگر نیز در زمینه ترجمه، روزنامه نگاری، داستان و نقد ادبیبرجایمانده است که همگیاز این ویژگیبرخوردار است. لیکن، در نثرهایدشتی، بویژه نخستین آثار وی، مقداریقابل توجه از واژگان عربیبچشم میخورد که ظاهرا، نثرهایاو را از ویژگیساده نویسیدر سطح واژه گزینیدور کرده است. بسامد این واژگان در نثر ویبه اندازه ایاست که هم واره مورد توجه و داوریمنتقدان بوده است، بطوریکه این ویژگیرا نقصیبزرگ در شیوه نگارش دشتیدانسته و حتیگاهینثر او را، بویژه در مقاله هایش، ضمن مقایسه با نثر معاصران او، در ردیف نثرهایمنشیانه و یا میراث دار نثرهایمنشیانه قرار داده اند. در این مقاله، میزان تاثیر واژگان عربیدر سادگینثر دشتی، بویژه در آثار انتقادیوی، مورد بررسیقرار گرفته است.
تداعی های غیر منتظره
منبع:
شعر شهریور ۱۳۸۷ شماره ۶۰
حوزه های تخصصی:
ما به خروسها اعتماد کرده بودیم
منبع:
شعر شهریور ۱۳۸۷ شماره ۶۰
حوزه های تخصصی:
از بومی گرایی تا جهان وطنی
منبع:
شعر شهریور ۱۳۸۷ شماره ۶۰
حوزه های تخصصی:
این چنین پر سایه و برگ
حوزه های تخصصی:
به سوی استقلال ؛ نگاهی به رمان « قطار پنجاه و هفت » نوشته رضا رییسی
حوزه های تخصصی:
خوان هشتم
حوزه های تخصصی:
تکریم یک تلاش (در حوالی کتاب جادوی شعر در کلام نهفته است)
حوزه های تخصصی:
نقدی بر رمان راز ناشناس نوشته نورالدین آزاد
حوزه های تخصصی:
رنگ های آبی و قهوه ای دلگیر اما پر از زندگی درباره شعر، انسان و دوست داشتن (نگاهی مختصر به دو مجموعه شعر قرائت دوم من تویی و سهم من همیشه دلتنگی است، سروده منصور بنی مجیدی)
حوزه های تخصصی:
سنجش: مردی بزرگ، از سلاله ی نامداران ادب ایران
حوزه های تخصصی:
رویارویی عقل و احساس ؛ نقدو تحلیلی بر داستان مرخصی نوشته محمدرضا کاتب
حوزه های تخصصی:
متناقض نمایی در شعر فروغ فرخزاد(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
متناقض نما یا پارادوکس در شعر، هم در حوزه زبان و هم در حوزه معنا باعث آشنایی زدایی و برجستگی کلام می شود. این شگرد ادبی از دیرباز مورد توجه شاعران بوده است؛ در شعر معاصر، به تبع پیشینه آن در ادبیات کلاسیک فارسی و نیز با آشنایی و توجه به ادبیات غرب، مورد استقبال شاعران معاصر قرار گرفت. فروغ فرخزاد در دو مجموعه واپسین شعر خود از متناقض نمایی برای برجسته سازی و ایجاد ابهام هنری که جلب توجه مخاطب را در پی دارد، استفاده ی زیادی می کند فروغ این شگرد شعری را برای اهدافی هم چون معناگریزی، ایجاد بار عاطفی، بیان طنز، ریشخند و ... به کار می گیرد. این شیوه تاثیر زیادی بر خواننده دارد و زیبایی خاصی را می آفریند. در این مقاله متناقض نمایی در شعر فروغ در دو بافت مورد بررسی قرار گرفته است: 1) بافت زبانی که بیشتر باعث اختلال در زبان می شود، 2) بافت موقعیت که علاوه بر زبان، باعث آشنایی زدایی در معنا و پیش فرض های قراردادی ذهن جمعی می شود. نمونه هایی از شعر فروغ که با این شیوه بیانی به کار رفته، آورده شده است. این جنبه از شعر فروغ علاوه بر معناگریزی و ایجاد ابهام نشانگر یکی از وجوه زیبایی شعر اوست.