اهمیت سرمایهگذاری و انباشت سرمایه در رشد اقتصادی بر کسی پوشیده نیست. ایناهمیت تا بدان حد است که تقریب! تمام الگوهای رشد اقتصادی، سرمایهگذاری را به عنوان یکیاز مهمترین عوامل رشد اقتصادی بر میشمارند. بیشک بورس اوراق بهادار، به عنوان محلیبرای سرمایهگذاری و نقل و انتقال سرمایه، در رشد اقتصادی کشورها نقش مهمی ایفا میکند.کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست. بورس اوراق بهادار میتواند محلی برای جذبسرمایهها و سرمایهگذاری پساندازهای عاطل باشد. بدیهی است سرمایهگذاری زمانی میتواندبه صورت فراگیر در کشور انجام پذیرد که بستر مناسب آن وجود داشته باشد. برای ایجاد بسترمناسب سرمایهگذاری در بورس، دو نکته حایز اهمیت است. اول این که از طریق اعمالسیاستهای ثبات اقتصادی نوسانها و تکانههای اقتصادی کاهش یابند، و بدینترتیب،سرمایهگذاران بتوانند در یک فضای نسبت! امن اقتصادی و بدون نگرانی از تکانههای شدیدغیرقابل انتظار، اقدام به سرمایهگذاری کنند. دوم این که وضعیتی فراهم شود که دستیابی بهاطلاعات و تحلیل آن برای تمام سرمایهگذاران به آسانی امکانپذیر باشد. به طور کلی، هر عاملی این دو نکته را نقض کند، موجب انحراف بازار بورس از مسیر تعادلیبلندمدت آن میشود. اگر "حباب عقلایی" را به عنوان انحراف قیمت سهام از مسیر تعادلیبلندمدت (ارزش حال سودهای آتی مورد انتظار) آن تعریف کنیم، آن گاه میتوانیم بگوییم کهوجود حباب عقلایی در بازار بورس به معنای به وجود آمدن وضعیتی است که در آن، دو نکتهیادشده، نقض شده است. نوشتار حاضر در صدد بررسی درباره تحقق این امر در بورس اوراقبهادار تهران و تشریح علل و راههای پیشگیری از آن است.