عباس امان الهی فرد

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ساده و چندگانه ویژگیهای شخصیتی (روان رنجورخویی، برونگرایی، بازبودن، توافق و وجدانی بودن) و عوامل فردی – خانوادگی (طول مدت ازدواج، وضعیت اقتصادی، تعداد فرزندان، تحصیلات، تفاوت سنی، نوع ازدواج و سن ازدواج) با رضایت زناشویی در کارکنان اداره های دولتی شهر اهواز اجرا شد. آزمودنیها در این پژوهش 339 نفر(168 زن و 171 مرد) بودند، که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. آزمودنیها به پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ (ENRICH)، پرسشنامه شخصیتی نئو (Neo-FFI) و پرسشنامه اطلاعات فردی – خانوادگی پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها علاوه بر روشهای توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، از ضریب همبستگی ساده، روش رگرسیون چند مرحله ای و رگرسیون با ورود مکرر برای آزمودن فرضیه ها استفاده شد. نتایج نشان دادند که: در کل آزمودنیها عامل شخصیتی روان رنجورخویی با رضایت زناشویی رابطه منفی دارد، ولی عوامل شخصیتی برونگرایی، بازبودن، توافق و وجدانی بودن با رضایت زناشویی رابطه مثبت دارند. عوامل فردی – خانوادگی سن ازدواج، فاصله سنی، نوع ازدواج و تحصیلات با رضایت زناشویی رابطه ای ندارند. بین وضعیت اقتصادی و رضایت زناشویی رابطه مثبت وجود دارد. عوامل فردی – خانوادگی تعداد فرزندان و طول مدت ازدواج و رضایت زناشویی رابطه منفی دارند. عوامل شخصیتی و فردی – خانوادگی با رضایت زناشویی رابطه چندگانه دارند

پژوهش حاضر مهارت های اجتماعی، (شامل بیانگری هیجانی، حساسیت هیجانی، کنترل هیجانی، بیانگری اجتماعی، حساسیت اجتماعی و کنترل اجتماعی) را به عنوان پیش بین های موفقیت و شکست رابطه زناشویی در زوج های متقاضی طلاق و عادی درشهر اهواز بررسی کرده است. افراد شرکت کننده در نمونه اصلی شامل 128 زوج متقاضی طلاق و 129 زوج عادی (جمعا 514 نفر) و در نمونه اعتباریابی شامل 61 زوج متقاضی طلاق و 100 زوج عادی (جمعا 322 نفر) بودند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه طلاق از جامعه زوج های متقاضی طلاق استفاده شد و برای انتخاب نمونه عادی از روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی استفاده به عمل آمد. همه زوج های نمونه اصلی به وسیله پرسشنامه مهارت های اجتماعی، (SSI) مورد سنجش قرار گرفتند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز به کار بسته شد. نتایج به دست آمده فرضیه پژوهش را تایید کرد و نشان داد که موفقیت و شکست در رابطه زناشویی را می توان از روی متغیرهای مهارت های اجتماعی، پیش بینی نمود. نتایج به دست آمده و مدل ارایه شده توسط این پژوهش به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.