مریم ملاباقر

مقدمه: تلاش برای بهبود خدمات در حوزه سلامت از دیرباز امری اجتناب ناپذیر بوده و نتایج پیشرفت فناوری در بخش های مختلف صنعت، به طور عمده به این حوزه نیز راه یافته است. فناوری RFID یا سامانه شناسایی با استفاده از امواج رادیویی یکی از فناوری های نوین و موفق امروزی در حوزه شناسایی خودکار است که در سال های اخیر به کارگیری آن در سیستم های بیمارستانی مورد توجه جدی قرارگرفته است. پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی و ارایه مدلی برای پیاده سازی این فناوری در یک بیمارستان، انجام شده است. روش کار: جامعه آماری این پژوهش را کارکنان و مدیران بخش های جراحی بیمارستان فیروزگر تهران با روش نمونه گیری تصادفی تشکیل می دهند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه طراحی شده ای مشتمل بر سه بخش: پذیرش اثرگذاری فناوری RFID در بهبود ارایه خدمات، عوامل مؤثر در به کارگیری فناوری RFID و چالش های پیاده سازی این فناوری در بیمارستان است. در چهار نوبت مراجعه به بیمارستان مورد مطالعه در ابتدا توضیحاتی به صورت گفتاری و تصویری از تجهیزات، نحوه به کارگیری و مزایای استفاده از فناوری RFID در تعدادی از بیمارستان های سایر کشورها به آزمودنی ها ارایه و سپس پرسشنامه ها تکمیل شده اند. تجزیه و تحلیل داده ها نیز در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است. یافته ها: عوامل مؤثر در پیاده سازی فناوری RFID در قالب 5 شاخص کلی عبارتند از: پذیرش نقش اثرگذار RFID در بهبود خدمات سلامت به بیماران، دسترسی برخط یا آنلاین به اطلاعات بیماران، کمبود اطمینان به فناوری RFID و ترجیح ثبات وضع موجود، مقاومت کارکنان و عوامل مؤثر در به کارگیری فناوری RFID . بحث : با توجه به یافته های پژوهش، بین مقاومت کارکنان و کمبود اطمینان به فناوری RFID ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و همچنین بین پذیرش نقش اثرگذار RFID بر ارایه خدمات در حوزه بیمارستانی و عوامل مؤثر در به کارگیری آن نیز ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. البته مسیله اساسی در خصوص پیاده سازی فناوری های نوین، نظیر RFID در بیمارستان مورد مطالعه، هزینه و توجیه منافع و مزایای آن است

سامانه های جامع آموزشی دانشگاهی، جایگاه مهم و کلیدی در نظام آموزش عالی کشور داشته و نقش مهمی در پاسخگویی به تقاضای فزاینده خدمات در مجموعه های آموزش عالی، افزایش رضایتمندی، بهبود بهره وری ارایه خدمات و توسعه دولت الکترونیک ایفا می کنند. این سامانه های اطلاعاتی، امروزه به یکی از اجزای جدایی ناپذیر صنعت آموزش تبدیل شدهاند و ارتقای مداوم آنها لازمه توسعه کمی و کیفی تحصیلات عالی در کشور به حساب می آید. بر این اساس، وجود مدلهایی که بتواند به صورت دوره ای، کیفیت این سامانه ها را ارزیابی نموده و شکافهای احتمالی را در جهت ارتقای این سامانه ها آشکار سازد، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. هدف این مقاله، ارایه یک مدل ارزیابی کیفیت سامانه های جامع آموزشی است که بر اساس آن امکان سنجش و ارتقای دائمی این سامانه ها فراهم آید. در این راستا، با مرور جامع ادبیات موضوع، معیارهای ارزیابی سامانههای جامع آموزشی شامل محتوا، انعطاف پذیری، سهولت کاربری، خدمات کاربری، ساختار تشکیلاتی و شکل ظاهری شناسایی و به همراه 42 شاخص زیرمجموعه با نظر خبرگان نهایی شد. با طراحی پرسشنامه نیمه ساختاریافته به صورت مطالعه موردی در دانشگاه جامع علمی کاربردی، اهمیت و ارتباط میان شاخص ها و عوامل بررسی و با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، روایی سازه ها مورد آزمون قرار گرفت. سپس با استفاده از روش معادلات ساختاری ارتباط میان عوامل، مدل سازی شد. نتایج بررسی نشان می دهد که عوامل شکل ظاهری، سهولت و خدمات کاربری و انعطاف پذیری به صورت مستقیم و عوامل محتوا و ساختار تشکیلاتی به صورت غیرمستقیم بر کیفیت سامانه های جامع آموزشی، تاثیرگذار است.

هدف این پژوهش، ارائه الگویی جهت پیش بینی نمرات دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی در آزمون های متمرکز، در نیم سال های آتی دانشگاه بوده است. بدین منظور وضعیت نمرات 207/19 دانشجو/ درس در 8 عنوان درسی در 6 استان و 120 مرکز آموزشی که به صورت متمرکز در مقطع کاردانی و کارشناسی و هم زمان در سراسر کشور در نیم سال دوم تحصیلی 98-1397 برگزار شده ، مورد مطالعه قرار گرفته است و با استفاده از روش انتخاب ویژگی، مؤثرترین آن ها انتخاب شدند. برای روشن تر شدن روابط بین ویژگی های انتخاب شده با استفاده از مدل درخت تصمیم گیری و الگوریتم C5.0 ، با استفاده از نرم افزار SPSS Modeler و 10 شاخص مؤثر، مدلی برای پیش بینی نمرات دانشجویان در نیم سال آتی در دروس مصوب آزمون متمرکز ارائه شده است. این الگوی پیش بینی می تواند برای کارآمدتر ساختن فرآیند یادگیری در سیستم دانشگاهی مؤثر باشد. از نتایج این مدل می توان به پیشنهادهایی برای اصلاح فرآیند آزمون، یافتن دانشجویان و مراکز و شرایط خارج از الگو جهت نظارت بیش تر و شناسایی مراکزی که میانگین معدل دانشجویان شان بالا بوده اما در آزمون متمرکز عملکرد ضعیف ضعیفی داشتند، اشاره کرد.

هدف: همه گیری کووید ۱۹ تاثیر زیادی بر جامعه گذاشت و بسیاری از مشاغل و فعالیت های جامعه بشری را دستخوش تغییراتی کرد. این تغییرات در حوزه آموزش های مدارس و دانشگاه ها نیز اتفاق افتاد. آموزش ها از حضوری به آموزش های  مجازی تغییر پیدا کرد. در بعضی از نیم سال ها، آزمون ها نیز از حضوری به آزمون های مجازی تغییر پیدا کردند. در این پژوهش وضعیت نمرات و کیفیت طراحی سوالات به تفکیک دروس و استان ها در آزمون های تستی و تشریحی در شرایط کرونا و قبل از آن مورد بررسی قرار گرفتند.روش پژوهش: به این منظور از داده کاوی و تحلیل میانگین و واریانس نمرات دانشجویان در دروس در نیمسال های مختلف و از نتایج مصاحبه با مدرسان و مدیران مراکز آموزش علمی کاربردی استفاده شد.یافته ها: نتایج این پژوهش شاخصی برای مقایسه عملکرد استآن ها و مراکز آموزش علمی کاربردی در اختیار مدیران ارشد دانشگاه جامع علمی کاربردی قرار داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد در نیم سال های ابتدایی آزمون های مجازی به واسطه کرونا با توجه به اینکه مدرسان آشنایی کافی با طراحی سوال به شیوه مجازی نداشته اند، کیفیت آزمون ها پایین تر بوده است ولی این کیفیت به تدریج بهبود یافته است. کیفیت طراحی سوالات در آزمون های تستی در زمان کرونا و آزمون های مجازی با قبل از آن تفاوت معناداری نداشته است.دانشگاه جامع علمی کاربردی، آزمون متمرکز، داده کاوی، کیفیت آموزشی، همه گیری ویروس کرونا.

هدف از اجرای این پژوهش، شناسایی و کشف الگوها و روابط ناشناخته و شناسایی موارد خارج از الگوها، از حجم عظیم داده های سامانه آموزشی دانشگاه جامع علمی کاربردی بود. بدین منظور نمره های 19207 دانشجو/ درس در 8 درس، 6 استان و 120 مرکز آموزشی که به صورت متمرکز در سراسر کشور در نیم سال دوم تحصیلی98-1397 برگزار شده است، مطالعه و بررسی شد. تحلیل های آماری و داده کاوی با نرم افزار SPSS Modeler انجام گرفت. ابتدا آمارها محاسبه و رابطه ویژگی ها و درس های مختلف بررسی شد. سپس با خوشه بندی K-means، پنج خوشه حاصل شد. خوشه1، مربوط به دانشجویان ضعیف است، این دانشجویان نمره آزمون پایینی دارند. خوشه ۲، مربوط به دانشجویان ممتاز است که تعداد واحد بالا گرفتند و نمره آزمون بالایی دارند. خوشه ۴، مربوط به دانشجویان ممتازی است که تعداد واحد کمتری گرفته اند، این دانشجویان حتی از دانشجویان خوشه ۲ نیز نمره های آزمون بالاتری دارند. خوشه ۵، مربوط به تعداد واحد اخذ شده کم است که دانشجویان مشروط را دربردارد. دانشجویان این خوشه نسبت به دانشجویان ضعیف (خوشه ۱) نمره آزمون بهتری دارند. سپس رابطه متغیرهای مختلف بررسی شد. از بین متغیرها، بین نمره آزمون و معدل رابطه مستقیم وجود دارد. نتایج این پژوهش می تواند در پیشبرد هدف های آموزشی دانشگاه مؤثر باشد.