محمدرضا فروغی

مقدمه: ورزش به عنوان بخش جدایی ناپذیر از جامعه با مجموعه ای از مشکلات مشابهی روبروست که یکی از آن ها قلدری مربیان فوتبال است. هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر بروز پدیده قلدری در مربیان فوتبال حرفه ای ایران انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی پیمایشی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه مربیان حرفه ای فوتبال ایران در سال ۱۴۰۰ بود که تعداد ۲۰۵ نفر براساس روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته ۳۳ سؤالی برگرفته از مصاحبه کیفی و کدگذاری استفاده شد. پس از تأیید روایی توسط خبرگان (۸ نفر)، پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شدند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها در بخش توصیفی و استنباطی از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و PLS Smart نسخه ۲ استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده ۸ عامل رفتارهای ضد اجتماعی در ورزش، ورزشکاران، روابط متقابل، تجربه قلدری و آزار و اذیت، عامل شغلی، عامل رفتاری، عوامل زمینه ای و مدیریتی و عامل فردی و روانشناختی به عنوان عوامل مؤثر بر پدیده قلدری در مربیان فوتبال حرفه ای ایران بود. نتایج تحلیل از برازش قابل قبول داده ها حکایت داشته است. همچنین روایی محتوا، واگرا و همگرا بیانگر روایی خوب مقیاس بوده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد فاکتورهای مختلفی من جمله عوامل رفتاری، زمینه ای، مدیریتی، فردی، روانی و ... بر پدیده قلدری مربیان اثرگذار است؛ لذا لازم است عوامل شناسایی شده مورد بررسی و توجه مربیان ورزشی فوتبال قرار گیرد. پیشنهاد می شود مدیران و مسئولان ورزشی آگاهی خود را نسبت به عوامل شناسایی شده در این پژوهش افزایش دهند.