غلامرضا سمیع گرگان رودی

این مقاله به بررسی تلمیحات اشعار لرد بایرون شاعر رمانتیک قرن نوزدهم انگلستان به سرزمین، فرهنگ، تاریخ و دین کهن ایرانیان می پردازد. بایرون در اشعار و نوشته های خود به حافظ، سعدی، شاهنامه، داستان لیلی و مجنون و یوسف و زلیخا، نادرشاه، کمبوجیه و آیین زرتشتی اشاره می کند. این اشارات نشان دهنده آشنایی وی با ادبیات ایران زمین است. برخی از آثار بایرون همچون «مانفرد» بر اساس آیین زرتشتی نوشته شده اند و اشاره به اهریمن و اهورامزدا و درگیری نیروهای تاریکی با روشنایی دارند. بایرون با استفاده از فرهنگ و تمدن ایرانی به توصیف شخصیت های آثارش می پردازد که دارای دو جنبه هستند که یکی به سوی تاریکی و دیگر به سوی نور تمایل دارد. او این دوگانگی دین زرتشت را در مقایسه با آیین مسیحیت توضیح منطقی تر و مناسب تری برای تبیین بشری می داند.

این مقاله به بررسی رمان ها و نمایشنامه هایی می پردازد که به اصلاح و بازسازی نهادهای سیاسی، اجتماعی و حقوقی در ایالات متحده آمریکا کمک کردند. این نوع ادبیات که نامش را ادبیات سازنده نهاده ایم باعث دگرگونی های بسیاری در جامعه شدند و تغییرات اجتماعی زیادی را به دنبال داشتند. آثار نویسندگان افشاگر در آمریکا همچون آبتان سینکلر و منتقدان و نویسندگان دیگری چون هریت بیچراستو، سیدنی کینگزلی، توماس گیریفس تیلر، رابرت الیوت برنز، اولاد و اکویانو، جین آدامز و ویلیام لدر رو یوگن بردیک مورد تحلیل و بررسی تاریخی و اجتماعی قرار می گیرند.