محمد خادملو

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی برطرحواره نقص/ شرم، نشخوار ذهنی و انزوای اجتماعی زنان کمالگرا شهرستان گرگان در سال 1395 بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. به این منظور 60 نفر از افراد با ملاک های کمال گرایی که جهت دریافت خدمات مشاوره ای به موسسه روانشناسی سیراندیشان شهر گرگان مراجعه نموده بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش(30 نفر) و گواه(30 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه های کمالگرایی تری و شورت، پرسشنامه نشخوار ذهنی نالن و هوکسما و پرسشنامه انزوای اجتماعی راسل و پرسشنامه طرحواره ناسازگار اولیه یانگ قبل و بعد از درمان اجرا شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث تعدیل طرحواره نقص/ شرم، کاهش نشخوار ذهنی و انزوای اجتماعی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شده است. به نظر می رسد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی تأثیر مطلوبی در کاهش کمال گرایی داشته است.

"مقدمه: با توجه به روند روزافزون کاربرد رایانه در آموزش، استفاده از رایانه در محیط های آموزشی غیر قابل اجتناب شده، نقش مهم و فزاینده ای را در امر آموزش پزشکی ایفا می کنند. پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان مهارت، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی در مورد کاربرد رایانه و اینترنت در فعالیت های آموزشی و پژوهشی انجام شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت توصیفی– مقطعی بر روی تعداد 124 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، که جامعه تحقیق را تشکیل می دادند، در سالهای 85-1384 صورت گرفت. از پرسش نامه برای جمع آوری اطلاعات در سه حیطه مهارت، نگرش و عملکرد استفاده شد. پرسش نامه دارای روایی صوری و محتوایی بود. داده های به دست آمده توسط نرم افزار 15SPSS و با استفاده از آمار توصیفی (شاخص های مرکزی و پراکندگی) جهت بررسی رابطه نگرش و مهارت تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: 29 درصد جامعه مورد مطالعه در سطح مهارت عالی، 7/38 درصد در سطح خوب، 3/15 درصد در سطح متوسط و 3/11 درصد در سطح مهارت ضعیف قرار داشتند. 9/58 درصد از اعضای هیات علمی نگرش عالی و 6/26 درصد نگرش خوب داشتند. 9/41 درصد اعضای هیات علمی به طور متوسط در هفته بین 15-10 ساعت از رایانه و 9/33 درصد به طور متوسط در ماه بیش از 60 ساعت از اینترنت بهره می گرفتند. با استفاده از آزمون Spearman بین مهارت و نگرش همبستگی معنی داری وجود داشت (2/0 = r، 04/0 = P). نتیجه گیری: اکثریت اعضای هیات علمی نسبت به کاربرد رایانه و اینترنت در آموزش پزشکی نگرش مثبت داشتند، ولی تعدادی از آن ها از دانش و مهارت کافی برخوردار نبودند. بنابراین لازم است تدابیری برای ارتقای مهارت و عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در راستای استفاده بهینه از رایانه و اینترنت در امر آموزش و پژوهش اتخاذ گردد. "