احمد بیطرف

در این مقاله به ارائه یک مدل ترکیبی برای برون سپاری خدمات گارانتی خواهیم پرداخت. مدل از دو مرحله تشکیل شده است. هنگامیکه محصولی معیوب برای تعمیر فرستاده می شود، در فاز اول با استفاده از PROMETHEE فازی شروع به رتبه بندی پیمانکاران طرف قرارداد می نماییم و در فاز بعدی با استفاده از برنامه ریزی چندهدفه، اقدام به تخصیص و ارسال محصول برای انجام تعمیرات مورد نیاز میکنیم. هدف اصلی در این مدل، کمینه کردن هزینه های تحمیل شده به شرکت­ها و بیشینه کردن رضایت مشتریان است که این امر با استفاده از برنامه­ریزی خطی صفر و یک دوهدفه و با تکیه بر اولویت­های تعیین شده در گام اول مدل محقق می­شود. هرچه بتوانیم زمان انتظار مشتری در صف و مسافت طی شده برای رسیدن محصول به تعمیرگاه طرف قرارداد را کمتر نماییم، رضایت مشتری بیشتری را به دست آورده­ایم که البته این هدف با در نظر گرفتن مسافت بررسی میشود. لازم به ذکر است که مدل ما پویاست و می­توان از آن در بسیاری از شرکت­ها استفاده نمود.

مخارج نظامی جمهوری اسلامی ایران به دلیل فشار تحریم های همه جانبه استکبار جهانی و نوپا بودن نظام اقتصادی داخلی، همواره یک دغدغه مهم محسوب شده و در مقایسه با سایر کشورهای منطقه ای و دشمنان قسم خورده فرا منطقه ای نسبت بسیار کمتری را به خود اختصاص داده است. آمادوپشتیبانی در نیروهای مسلح به دلیل تنوع موضوعات و منابع با توجه به مأموریت های بسیار گسترده ای که دارد- برای مواجهه با محدودیت های موجود و فائق آمدن بر شرایط تحریم اقتصادی حاکم بر کشور مستلزم مدیریت اقتصادی کارآمد و بهره ور است. این تحقیق ضمن پرداختن به برخی مفاهیم اقتصاد دفاع و مخارج نظامی، الگویی برای تامین مالی و مدیریت اقتصادی و بهره ور منابع مالی در آمادوپشتیبانی نیروهای مسلح ارائه نموده و محدودیت و چالش های این حوزه را تا حد امکان مورد بررسی قرار می دهد. روش تحقیق از نوع آمیخته بوده و در لایه پاردایم فرا اثبات گرایی و تفسیری قرار می گیرد. راهبرد پژوهش، تحلیل مضمون است و هدف اکتشاف و تبیین الگوی تحقیق را دنبال می کند. با احصای نکات کلیدی از منابع و تعیین مضامین پایه برای هر نکته، به دسته بندی کدهای مشابه در طبقات یکسان و شکل گیری مضامین سازمان دهنده و پایه پرداخته شده است. برای اولویت بندی نتایج از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. الگوی حاصل بر چندمنظوره سازی تجهیزات و زیرساخت های لجستیکی، مدیریت منابع و اعتبارات دفاعی، اصلاح فرهنگ بهره برداری و مصرف، فروش و درآمدزایی صنایع دفاعی، اتخاذ رویکرد دانش بنیان در تولید کالا/خدمات، استفاده بخش دفاعی از ظرفیت بخش خصوصی و غیره تأکید دارد.