الهام احمدنژاد

"مقدمه: امروزه برای جلوگیری از بیماری ایدزآموزش و استراتژی های مؤثری انجام می شود، اما با این حال هرروز بر تعداد بیماران افزوده می شود. لذا به نظر می رسد اطلاع رسانی صرف کافی نبوده و باید تغییرات اساسی در رفتارها پدید آورد. هدف ما در این مطالعه ارزیابی رفتار دختران سنین 18-11 در مورد این بیماری است تا براساس آن برنامه ریزی های آینده پایه گذاری گردد.روش کار: این مطالعه از انواع مطالعات کیفی می باشد و اساس آن مصاحبه با دختران 18-11 به شکل مصاحبه های عمیق فردی است. مصاحبه ها به شکل نیمه سازمان یافته طراحی شدند.نتایج: بیشتر مصاحبه شوندگان تلویزیون، مادران و معلمان را به عنوان اصلی ترین منبع اطلاعاتی معرفی کردند.کمتر از10% آن ها سوء رفتارهای جنسی را به عنوان روشی برای ابتلا دانسته اند. پیشگیری رفتاری به عنوان روشی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری در کمتر از10% مصاحبه ها ذکر شد. در برخی مصاحبه ها به پیشگیری با واکسن و یا درمان قطعی بیماری با دارو اشاره شد.کمتر از50% با توزیع سرنگ رایگان موافق بودند. در هیچ یک از مصاحبه ها کاندوم به عنوان روشی برای پیشگیری از ابتلا عنوان نشد. پاسخ آن ها به این سؤال که در مواجهه با بیمار مبتلا به ایدز چه خواهند کرد عبارت بود از: فرار می کنم، شوکه می شوم، مراقب خودم خواهم بود، دور می شوم، صحبتی نمی کنم. موجی از استرس در چهره دختران در پاسخ به این سؤال مشهود بود. تمام آن ها با ازدواج فرد مبتلا مخالف و اظهار کردند که آزمایش قبل از ازدواج برای بیماری ایدز باید انجام گیرد.بحث: نتایج نشان داد که رفتارها و اعتقادات رایج بین دختران باید تغییر داده شود. برای تغییر آن ها توصیه می شود آموزش هائی بر اساس افزایش مهارت های زندگی پایه گذاری گردد. "

مقدمه: نابرابرهای سلامتی می توانند تعیین کننده خطر بیماری و اقدامات انجام شده برای پیشگیری و درمان بیماری در هنگام وقوع باشند. بیماری کووید-19 نقش مهمی در ایجاد و تشدید نابرابری های متعدد سلامتی داشته است. این مطالعه باهدف بررسی عدالت در دسترسی به خدمات سلامتی در بیماران مبتلابه کووید-19 و مرگ و میر ناشی از آن انجام شده است. روش ها: این مطالعه از نوع کاربردی بود که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. جامعه پژوهش تمام بیمارستان های دولتی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی بود. از روش آمار توصیفی برای تحلیل داده و برای تعیین اثر زیرساخت ها و امکانات بیمارستانی بر مرگ و بستری از همبستگی پیرسون و آزمون آماری رگرسیون خطی چند متغیره برای تعیین ارتباط و معناداری متغیرها استفاده گردید و برای سنجش عدالت در توزیع امکانات و زیرساخت ها از ضریب جینی و منحنی لورنز استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که براساس امکانات بیمارستانی می توان میزان بستری و مرگ در اثر کووید را 96 درصد پیش بینی کرد. افزایش هر واحد تخت ICU شانس بستری و مرگ در اثر کووید-19 را به ترتیب 1/162 و 0/972 افزایش داد. همچنین، به ازای افزایش هر نفر پزشک و پرستار شانس بستری به ترتیب 0/423 افزایش و 0/741 کاهش یافته است. استان های اصفهان، آذربایجان غربی، یزد، کرمانشاه و زنجان پایین ترین ضریب جینی در توزیع تخت را داشتند. نتیجه گیری: توزیع منابع در بین استان ها عادلانه نیست. لذا، برای دستیابی به پوشش همگانی سلامت و رعایت سطح بندی ارائه خدمات نیاز به سیاست گذاری و برنامه ریزی برحسب نیاز جامعه و تخصیص منابع مبتنی بر نیاز و بار بیماری دارد.