تورج دانا

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین میزان استرس شغلی و رضایت شغلی در اعضای هیات علمی یکی از دانشگاه های واقع در تهران و بررسی ارتباط بین این دو شاخص بود. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر ازجمله تحقیقات کاربردی، مشاهده ای-مقطعی، توصیفی و تحلیلی می باشد. نمونه آماری شامل ۵۲ نفر از اعضای هیات علمی یکی از دانشگاه های استان تهران بود که به دلیل محرمانگی، نام آن بیان نشده است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات فردی-شغلی، پرسشنامه رضایت شغلی و استرس شغلی استاینمتز بوده است. برای تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها: یافته های این تحقیق، نشانگر این بود که میزان رضایت شغلی و استرس شغلی در میان اعضای هیات علمی، به طور معنی داری همبستگی منفی دارد. این بدان معناست که با افزایش رضایت شغلی، استرس کاهش می یابد و بالعکس. رضایت شغلی در میان اعضای هیات علمی، در حد متوسط بود. ضمنا اعضای هیات علمی از ماهیت شغل، مسئول مستقیم و همکاران خود به طور معنی داری رضایت داشتند، درحالی که از حقوق و مزایا به طور معنی داری ناراضی بودند. استرس شغلی در اعضای هیات علمی نسبتا کم بود. اعضای هیات علمی با مرتبه علمی «استاد تمام»، دارای رضایت شغلی بیشتر و اعضای هیات علمی با مرتبه علمی «دانشیار»، رضایت کمتری داشتند. اصالت/ارزش افزوده علمی: اعضای هیات علمی دانشگاه ها، نقش بسزایی در فرهنگ سازی و ارتقای سطح دانش نسل آتی دارد؛ بنابراین می بایست در خصوص ارتقای رضایت شغلی و کاهش استرس شغلی، تلاش نمود و با اجرای راهکارهای شناسایی شده، زمینه تعالی سازمانی از طریق توجه به نیروی انسانی دانشگاهی که به عنوان دارایی های کشور محسوب می گردند، فراهم گردد.

در این مقاله، با هدف اولویت بندی راهکارهای مقابله با بحران آب جهت تدوین برنامه راهبردی مقابله با این بحران، پس از گردآوری اطلاعات با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و تحلیل داده ها، راهکارهای مقابله تعریف، دسته بندی و مورد بررسی آماری قرار گرفت. به منظور ارزشیابی راهکارها، عوامل مورد نیاز با رویکرد جامعه شناسی و در راستای توسعه پایدار با نظرخواهی از خبرگان تعیین شد. با بهره گیری از تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی راهکارهای موجود مقابله با بحران آب اولویت بندی و پیشنهادهایی جهت مقابله با این بحران در جوامع شهری ارائه شد. نتایج نشان داد: راهکار «اصلاح سیستم های قیمت گذاری، تغییر آب بها، کنترل مالکیت و درآمد سرانه خانوارها» پرتکرارترین گزینه در مقابله با بحران آب است و مهم ترین عامل جامعه شناختی در راستای توسعه پایدار، ظرفیت های فرهنگی و سبک زندگی است

یکی از مهم ترین مشکلات زیست محیطی شهر تهران، آلودگی هوای ناشی از ترددهای روزانه و ترافیک است. وضـعیت آلودگی هـوای تهران با توجه به تردد بیش از دو میلیون وسیله نقلیه در روز به صورت بحرانی قلمداد می شود و این در حالی است که تهران در مقایسه با سایر شهر های آلوده جهان بین مقام های اول تا دوم در نوسان است. از این رو مطالعه دقیق وضعیت موجود ترافیک شهری و برآورد میزان پیمایش های روزانه انجام شده به جهت پیشگیری از آلودگی هوا و اوج فرسایی ضروری است. این مطالعات باید به گونه ای همراه و همگام با رشد جمعیت و تقاضای سفر انجام پذیرد و بر همین اساس مسوولان و تصمیم گیرند گان بتوانند ابزارهای کنترلی را اعمال کنند. در این مقاله سعی شده با استفاده از میزان سفر های شغلی روزانه انجام شده شهروندان تهرانی، میزان پیمایش انجام شده و تناژ آلودگی هوای موجود شهر تهران، بررسی کاملی از میزان تناژ انواع آلاینده های هوا بر اساس پیمایش های شغلی برآورد شده صورت گیرد و پیشنهادهای لازم جهت کاهش بار آلودگی هوا در بیست وچهار ساعت ارائه شود. در این تحقیق همچنین سعی شده است با استفاده از مدل دینامیک و با استفاده از روش رگرسیون چندگانه میزان همبستگی بین پارامترهای موثر بر ایجاد بار آلودگی هوا و به تفکیک برای هر نوع آلاینده مشخص شود.

رشد جمعیت شهری ، توسعه شهرنشینی و افزایش تعداد خودروها در اغلب کشورهای در حال توسعه، باعث تقاضای روز افزون تر برای استفاده از سیستم شبکه حمل و نقل شده است . در حالیکه در این کشورها مشکل اساسی عمدتا از اینجا سرچشمه می گیرد که تسهیلات، متناسب با تقاضای موجود طراحی نشده است . تاثیرات منفی بهداشتی ، اقتصادی و اجتماعی آلودگی هوای شهر تهران بر همگان مشخص است ولی لازم است تا مقادیر توزیع آلودگی و سهم مناطق در ایجاد و پذیرش آلودگی هوای تحمیل شده برآورد گردد تا مشخص شود کدامیک...