ارزیابی سطوح پذیرش تجارت الکترونیکی در صنایع پتروشیمی ایران از دیدگاه مدیران صنعت
حوزه های تخصصی:
با گسترش ارتباط جهانی اینترنت و بین المللی شدن بازارها، تجارت الکترونیکی برای کسب و کارهای کشورهای در حال توسعه، شانس دستیابی آسان به بازارهای جهانی، انجام عملیات به صورت کارا و رقابت عادلانه را به ارمغان آورده است. حضور رقابتی و جهانی در این عرصه زمانی میسر خواهد شد که مقدمات آن بر اساس مبانی مستحکم آمادگی الکترونیکی پایه ریزی شود. بنابراین به منظور نیل به این هدف، شناسایی عوامل موثر بر پذیرش تجارت الکترونیک در کشورهای در حال توسعه ضروری به نظر می رسد. این پژوهش عوامل موثر بر ایجاد آمادگی الکترونیکی برای پذیرش تجارت الکترونیک را از نظر عوامل سازمانی و محیطی در دو سطح پذیرش اولیه و نهادینه سازی در صنعت پتروشیمی ایران- به عنوان یکی از پیشگامان تجارت الکترونیک «کسب و کار با کسب و کار »- مورد بررسی قرار می دهد. نتایج با استفاده از تجزیه و تحلیل تشخیصی چندگانه نشان می دهد از بین عوامل سازمانی، متغیرهای منابع انسانی، منابع تجاری، منابع تکنولوژیکی و تعهد، و از بین عوامل محیطی، آمادگی الکترونیکی صنایع پشتیبان در پذیرش اولیه تجارت الکترونیک نقش دارند. همچنین متغیرهای آگاهی، منابع تجاری، منابع تکنولوژیکی، تعـهد وساختار سازمانی از بین عوامل سازمانی و آمادگی الکترونیکی صنایع پشتیبان از بین عوامل محیطی در نهادینه سازی تجارت الکترونیک نقش دارند.