با توجه به نقش حیاتی اطلاعات علمی و فنی، برای پیشرفت علم و تکنولوژی در توسعه اقتصادی و اجتماعی، اهمیت دستیابی پژوهشگران و متخصصان و سایر استفاده کنندگان به اطلاعات مناسب، دقیق و روزآمد، روز به روز آشکارتر میشود. در این بررسی، قصد داریم جریان تولید (تهیه)، توزیع(اشاعه) و مصرف اطلاعات را در ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. اهداف این بررسی عبارتند از: الف) مروری کلی بر وضعیت جریان اطلاعات در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه؛ ب) عوامل بازدارنده جریان مطلوب اطلاعات در ایران؛ ج) پیشنهادها و راه حلها
کتابخانه ملی اتحاد جماهیر شوروی که به کتابخانه دولتی لنین معروف است، یکی از بزرگترین کتابخانه های جهان و مخزن نوشته های مردم جمهوریهای شوروی و سایر کشورها است. این کتابخانه در مقایسه با کتابخانه های ملی بزرگ دنیا، 500 سال از کتابخانه ملی فرانسه، 00 سال از کتابخانه ملی انگلستان و 50 سال از کتابخانه کنگره آمریکا جوانتر است. در این کتابخانه، کتب خطی، کتب چاپی و اسناد و مدارک گوناگون در زمینه های مختلف دانش بشری نگهداری می شود. دستیابی به این منابع در قانون اساسی برای کلیه شهروندان شوروی و سایر متقاضیان از دیگر کشورها تضمین گردیده است.
مرکز اطلاعات علمی و فنی کره (KORSTIC)[2] در سال 1962 تاسیس گردید. این مرکز، به عنوان کانون ملی مرکزی خدمات علمی و فنی در کره فعالیت می کرد. در ژوئن 1982 این مرکز، با موسسه اقتصاد بین المللی کره ادغام گردید. بدین ترتیب یک موسسه تحقیقات اقتصادی به نام موسسه اقتصاد صنعتی و تکنولوژی کره (KIEI)[3] به وجود آمد. در ژوئن 1991 سازمان و وظایف خدمات اطلاعات صنعتی، تکنولوژیکی از KIEI جدا شده و موسسه اطلاعات صنعتی و تکنولوژی کره (KINITI)[4] با قانون خاصی تاسیس گردید. کی نی تی یک سازمان غیر انتفاعی است که تحت نظارت وزارت بازرگانی و صنعت کره فعالیت می کند.