رامتین ثابت

زمینه و هد ف: د ر مرحله فلات د ر پیشرفت تمرینات مقاومتی، د ستکاری متغیرها ی تمرین و اعمال روش های تمرینی پیشرفته برای عبور از فلات ضروری است. هد ف پژوهش حاضر، بررسی اثر حاد تمرین مقاومتی تحریک سارکوپلاسم بر تورم عضلانی و نسبت تستوسترون به کورتیزول حین د وره فلات د ر پیشرفت ورزشکاران پرورش اند ام بود . روش تحقیق: تعد اد 10 ورزشکار پرورش اند ام (با میانگین سن 1/4±71/26 سال و سابقه تمرین 6/1±5/3 سال)، د ر قالب یک طرح متقاطع، به فاصله هفت روز، یک پروتکل مقاومتی سنتی و یک پروتکل تحریک سارکوپلاسم را به اجرا د رآورد ند . پروتکل سنتی شامل اجرای حرکات د ر هشت نوبت، با شد ت 70 الی 80 د رصد یک تکرار بیشینه تا ناتوانی بود . د ر پروتکل تحریک سارکوپلاسم، حرکات د ر شش نوبت به صورت کاهشی (سه نوبت با 70 تا 80 د رصد یک تکرار بیشینه، د و نوبت با 20 د رصد کاهش بار متوالی، و یک نوبت با انقباض ایزومتریک تا ناتوانی) اجرا گرد ید . تورم حاد عضله د وسربازو با استفاد ه از فرمول بروش و تغییرات حجم پلاسما، توسط معاد له کاستیل اند ازه گیری شد . به منظور تعیین پاسخ هورمون های تستوسترون و کورتیزول، نمونه گیری خون انجام گرد ید . اختلاف مقاد یر پیش آزمون و پس آزمون هر متغیر مشخص گرد ید و میزان تغییرات با استفاد ه از آزمون آماری  t زوجی د ر سطح معنی د اری 05/0>p تجزیه و تحلیل شد ند .  یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان د اد که سیستم تمرین مقاومتی با تحریک سارکوپلاسم نسبت به تمرینات مقاومتی سنتی، بر تورم حاد عضله د وسر بازو اثر افزایشی د ارد (0/03=p). با این حال، د ر مقایسه پاسخ هورمونی تستوسترون و کورتیزول و تغییرات حجم پلاسما، بین د و پروتکل تفاوت معنی د اری (0/05<p) مشاهد ه نشد . نتیجه گیری: از آنجا که تمرین تحریک سارکوپلاسم با وجود حجم تمرین کمتر، تورم حاد و استرس متابولیک بیشتری نسبت به تمرین مقاومتی سنتی القا می کند ؛ می تواند برای گذر از فلات د ر افراد تمرین کرد ه (مقاومتی)، موثر باشد .