امین معمار طلوعی

پژوهش حاضر به تحلیل تأثیر نوآوری سبز بر عملکرد زیست محیطی با تأکید بر نقش بهره وری کارکنان و مدیریت منابع انسانی پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات رفتاری است. از دیدگاه هدف، کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی – پیمایشی و از نوع همبستگی، از لحاظ روش، میدانی و از لحاظ جمع آوری چارچوب نظری و پیشینه پژوهش، از نوع قیاسی و کتابخانه ای محسوب می گردد. جامعه آماری مورد بررسی در پژوهش حاضر، مشتمل بر کارمندان شرکتهای دانش بنیان استان تهران می باشند. یافته های پژوهش حاکی از این امر بود که میان نوآوری سبز و عملکرد زیست محیطی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد، میان بهره وری کارکنان و عملکرد زیست محیطی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد، میان مدیریت منابع انسانی و عملکرد زیست محیطی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد، بهره وری کارکنان تعدیل کننده ارتباط میان نوآوری سبز و عملکرد زیست محیطی نبوده و مدیریت منابع انسانی تعدیل کننده ارتباط میان نوآوری سبز و عملکرد زیست محیطی نیست.