فاطمه دوستی

بازار تهران یکی از نهادهای سنتی و بومی جامعه ایرانی به شمار می آید. در دوره پهلوی، نظام سیاسی ایران، به اتکای نوعی ایدئولوژی مدرنیستی، سیاست های تضعیف کننده بازار تهران را در پیش گرفت اما با وقوع انقلاب اسلامی انتظار می رفت که در پرتو ایدئولوژی نظام جمهوری اسلامی که بر نوعی مدرنیته بومی تأکید داشت، بازار راه تقویت و احیا را بپیماید؛ براین ساس، این مقاله به مطالعه پیامدهای سیاست های شهری بر وضعیت و جایگاه بازار در شهر تهران در دوره بعد از انقلاب پرداخته است. در این مطالعه، از ترکیبی از روش مصاحبه با متخصصان و مطالعه اسنادی استفاده شده است و داده ها، با استفاده از تحلیل محتوا تحلیل و تلخیص شده اند. سیاست های شهری اجراشده و تأثیرگذار بر بازار تهران، ذیل سه مقوله اصلی انتقال کارکردهای بازار تهران به مراکز تجاری، تقویت کارکرد گردشگری بازار تهران و حفظ و احیای بازار تهران بررسی شده اند. برآیند کلیِ این سیاست ها، تضعیف بازار در اکثر کارکردها و تشدید روند تبدیل بازار تهران از یک نهاد اجتماعی چندکارکردی به نهادی صرفاً تجاری بوده است.