جعفر تیموری

سلامتی حق و مسئولیتی همگانی و محصول مشترک دولت ها و ملت ها است. در کنار نقش دولت در توسعه سیاست های حامی سلامت، مشارکت در مراقبت های بهداشتی اصلی کلیدی برای دست یابی به «سلامت برای همه» است. روش هایی متفاوت برای انجام این مشارکت آزموده شده است؛ از این رو، برای تصمیم گیری بهتر و کاهش خطاهای مدیریتی، موانع مشارکت مردمی در مدیریت نظام سلامت بررسی و اولویت بندی شدند. در این پژوهش، با استفاده از فرآیند سلسله مراتبی و روش اکتشافی، معیارها و زیرمعیارها استخراج شدند و جدول مقایسات زوجی طراحی و بین 30 نفر از کارکنان مجمع خیرین دانشگاه علوم پزشکی اصفهان توزیع شد. ناسازگاری جداول با استفاده از نرم افزار Expert choice مشخص و وزن هر شاخص تعیین شد. نتایج حاصل از نرم افزار رتبه بندی نشان داد موانع ساختاری مشارکت مردمی در سیستم سلامت، چالش های مدیریتی نظام سلامت و عوامل بسترساز مؤثر بر مدیریت نظام سلامت به ترتیب با وزن 158/0، 134 و 128 درصد اولویت اول تا سوم در موانع کلی مشارکت مردمی هستند. در زیرمعیارها، طرح موضوع های مرتبط با سلامت از سوی سلبریتی ها، ایجاد بانک اطلاعاتی جامع برای مؤسسات خیریه، فقدان دانش یا اطلاعات درباره مشارکت عمومی، ایجاد بستر مناسب برای همکاری خیرین و مشارکت فعال در حوزه سلامت به ترتیب با وزن نهایی 33، 31، 30، 29، و 28 درصد اولویت های یک تا پنج را داشتند. مشارکت مردمی یکی از راهبردهای اصلی تأمین، حفظ و ارتقای سلامت جامعه در دست یابی به پوشش همگانی سلامت است که طی آن، ذینفعان در فرآیند مدیریت نظام سلامت تأثیرگذار هستند و در انتخاب راهکارها یا اجرای آن ها نقش اصلی را ایفا می کنند؛ از این رو، لازم است تا موانع مشارکت برطرف شوند تا از این طریق بتوان به بهبود خدمات و در نتیجه، افزایش کیفیت و رضایت مردم، تقویت ارتباط مردم با دولت، کمک به بهره وری خدمات و امکان ارائه خدمات در نقاط و اقشار محروم جامعه دست پیدا کرد.