رضا امامی

همواره در فرآیند ارزیابی چابکی سازمان های تولیدی ، تعریف مقیاس و ابزاری برای اندازه گیری چابکی به جهت ابهام ذاتی و چند معیاره بودن بحث تولید چابک ، با مشکل روبه رو بوده است . در این مقاله ابتدا یک مدل مفهومی پویا ارائه شده، سپس از آن به عنوان یک راه حل ممکن برای اندازه گیری چابکی استفاده شده است . با توجه به نیاز صنعت برای محاسبه میزان چابکی درون سازمانی ، اطلاعات کمی مربوط به پارامترهای چابکی درون سازمانها در قالب شش گروه بازار: تولید ، مدیریت زنجیره تامین ، فناوری اطلاعات، منابع انسانی و فرآیندهای درون سازمان گرد آوری شده، به عنوان ورودی های مسئله اندازه گیری، در نظر گرفته شده اند . مقادیر کمی این پارامترهای چابکی ، توسط قوانین شرطی منطق فازی و به کمک متغیرهای زبانی، تجزیه و تحلیل می شوند و خروجی مورد نظر با تلفیق دانش متخصصان به کمک پایگاه قواعد فازی و استنتاج فازی به دست می آید سپس با فازی زدایی ، مقدار عددی هر یک از اجزای اصلی چابکی و چابکی ادغامی کل سازمان محاسبه می شود.

"اهمیت مباحث کیفیت امروزه بر کسی پوشیده نیست. به همین خاطر است که تمام موسسات موفق اقدامات کیفی را سر لوحه فعالیتهای خود در سرتاسر سازمان (از تامین کنندگان تا مشتریان )قرار داده اند.بر کسی پوشیده نیست که انجام این فعالیتها در جهت بهبود کیفیت اگر چه برای موسسات منافع بسیاری دارد، ولی برای بنگاههای تجاری هزینه هایی را هم سبب می شود. در این مقاله سیر تحولات مدلهای هزینه یابی کیفیت را از شروع تا کنون مورد بررسی قرار داده ایم. در همین راستا ابتدا مدل های نخستین هزینه یابی کیفیت که امروزه با نام مدل های سنتی شناخته می شوند، ارائه شده است. سپس به بیان مدل های جدید تر پرداخته ایم وضمن ارائه مقایسه هایی که بین این روشها صورت گرفته است، اقدام به ارائه یک مدل جدید کرده ایم که بر اساس روشBenchmarking یا بهبود تطبیقی ارائه شده است. سپس نتیجه به دست آمده از این رویکرد را با نتایج دیگر روشهای پیشین سنجیده و به بیان مزایا و معایب روش ارائه شده پرداخته ونتایج استفاده از این رویکرد را بیان کرده ایم . "